در این نوشته می خوانید:
ایمپلنت های دندان داخل استخوان فک قرار می گیرند تا از بریج، پروتز مصنوعی، یا روکش دندان حمایت کنند و کمک کنند این دندان های مصنوعی عملکردی مشابه دندان های طبیعی داشته باشند. ایمپلنت های دندان پس از بهبود قادرند انسجام و یکپارچگی حجم استخوان فک را حفظ کنند و عملکرد بایت را احیاء نمایند. هرچند این ابزارها فواید بسیاری دارند اما، گاهی اوقات ممکن است با شکست مواجه شوند. به خاطر داشته باشید که شکست ایمپلنت های دندان همیشه در نتیجه پس زدن آنها توسط بدن نیست. این نوع ایمپلنت ها مانند دیگر کاشت های داخل بدن به صورت تولید آنتی بادی (پادتن)- آنتی ژن واکنش نشان نمی دهند. شکست کاشت ایمپلنت دندان می تواند ناشی از عوامل موضعی یا سیستمیک، خود فرایند جراحی، یا مراقبت های پس از آن باشد.
علل شکست کاشت ایمپلنت را می توان به دو دسته تقسیم نمود:
گاهی اوقات ممکن است ایمپلنت با موفقیت داخل استخوان فک قرار گیرد اما تحت برخی شرایط نمی تواند با استخوان جوش بخورد. این اتفاق ظرف 3 تا 4 ماه پس از کاشت رخ می دهد. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان ها، مصرف برخی داروهای خاص مانند بیس فسفونات، عدم سلامت کامل بیمار، وجود عفونت پیش از جراحی، جابجایی ایمپلنت یا وارد آمدن فشار به آن در دوره بهبود، همگی می توانند موجب شکست کاشت ایمپلنت شود. بدن برخی افراد به اشیاء خارجی داخل خود بسیار حساس است و آلرژی ناشناخته ای دارد که می تواند موجب پس زدن ایمپلنت پیش از بهبود کامل آن شود. مثلاً برخی افراد به فلز حساسیت دارند، نکته ای که مطلع بودن از آن پیش از انتخاب نوع ایمپلنت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خواه این یک واکنش آلرژیک به فلز، یا تنها یک پس زدن کلی از سوی بدن باشد، شرایطی است که باید هر چه سریع تر توسط دندانپزشک مورد بررسی و درمان قرار گیرد.
گاهی اوقات پس از کاشت موفق ایمپلنت و جوش خوردن آن با استخوان فک، پس از چند ماه یا حتی چند سال ممکن است استخوان پیرامون آن دچار تحلیل شود و ایمپلنت استحکام خود را از دست دهد. این اتفاق بیشتر در نتیجه سهل انگاری در مراقبت های فرد از ایمپلنت، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان ها، یا ضربه به ایمپلنت پس از بهبود رخ می دهد. ایمپلنت های دندانی ممکن است در نتیجه آسیب هایی پس زده شوند که در نتیجه مشکلات بایت و ناصاف بودن دیگر دندان ها به ایمپلنت وارد می شوند. دندان قروچه یا فشردن دندان ها روی یکدیگر، عدم وجود بافت کافی کنار ایمپلنت، پرتو درمان منطقه سر و گردن، عدم وجود استخوان کافی برای حمایت ایمپلنت، پوکی استخوان، گیر کردن غذا اطراف ایمپلنت و عفونت های باکتریایی از جمله این عوامل هستند. آخرین علتی که شاید خیلی کم مورد توجه قرار گرفته اما در مطالعات بسیاری به عنوان عامل شکست کاشت ایمپلنت دندان شناخته شده است کشیدن سیگار است که در نهایت می تواند موجب پس زدن ایمپلنت کاشته شده داخل دهان شود.
هرچند وجود مقداری درد و ناراحتی در طول دوره بهبود دندان کاملاً طبیعی است، این درد می تواند گمراه کننده باشد زیرا می تواند نشانه شکست ایمپلنت کاشته شده باشد. یکی از روش های تشخیص این دو درد این است که به خاطر داشته باشید دردی که درست پس از کاشت ایمپلنت بروز پیدا می کند طبیعی است. این بخشی از روند بهبود است و چند روز طول خواهد کشید. با این حال، اگر درد با فاصله پس از فرایندی بروز پیدا کند که هیچ پیامدی نداشته است؛ مطمئناً نشانه شکست کاشت ایمپلنت است. بهتر است هرچه زودتر به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
هر چند وجود مقداری تورم پس از فرایند کاشت ایمپلنت کاملاً طبیعی است، اگر این تورم تداوم پیدا کند و ملتهب شود قطعاً نگران کننده خواهد بود. قرمزی و تورم لثه ها یکی از نشانه های قطعی عفونت است. درصورتی که عفونت درمان نشود، می تواند به دیگر قسمت های دهان منتشر شود و در برخی موارد می تواند وارد جریان خوان شود و شرایط بسیار حادی بوجود بیاورد. با مشاهده نخستین علائم التهاب، بهتر است آن را با پزشک خود در میان بگذارید تا بتواند در مراحل اولیه بیماری آن را متوقف و درمان کند. در صورتی که عفونت موجب تورم زیادی شده باشد درمان آن دشوارتر خواهد بود و موجب بروز درد شدیدی خواهد شد. به احتمال زیاد دندانپزشک برای مبارزه با عفونت بیشتر برای شما مصرف یک دوره آنتی بیوتیک و استفاده از دهانشویه آنتی باکتریال، سه مرتبه در طول روز، تجویز خواهد کرد. کاملاً طبیعی است که شرایط هر کس متفاوت است اما این علامتی است که نباید نادیده گرفته شود.
اگر ایمپلنت به درستی داخل فک قرار گرفته باشد، باید احساسی مانند دندان های طبیعی داشته باشد. در واقع اگر فرایند آن به درستی انجام شده باشد، اصلاً متوجه ایمپلنت بودن آن نخواهید شد. چیزی که هرگز احساس نخواهید کرد، وجود یک شیء خارجی داخل دهان است. ایمپلنت ها باید به محکمی دندان های طبیعی داخل دهان قرار گیرند و نباید بیمار احساس کند ایمپلنت شل شده است یا تکان می خورد. این یکی از علائمی است که به سادگی می توان وجود آن را تأیید نمود. ایمپلنت لق می تواند آسیب زیادی به دهان وارد کند و مسئله ای است که نباید نادیده گرفته شود. باید به خاطر داشته باشید که تحت هیچ شرایطی این نشانه نمی تواند حاکی از طبیعی بودن فرایند کاشت باشد. در برخی موارد حاد این چنین، باید ایمپلنت فوراً از دهان خارج شود تا از آسیب بیشتر به بافت ها پیشگیری شود. به همین دلیل، به محضی که مشکلی بروز پیدا می کند، مراجعه فوری به دندانپزشک می تواند کلیدی برای اصلاح موفق مشکل باشد. در صورتی که هر چه سریع تر برای حل این مشکل اقدام نکنید، می تواند به استخوان فک و بافت لثه آسیب زیادی وارد کند به شکلی که در ظاهر لبخند نیز خلل ایجاد شود و روی زندگی روزانه فرد تأثیر منفی بگذارد.
در صورتی که حین جویدن یا گاز زدن غذا درد و ناراحتی احساس می کنید، این می تواند نشانه شکست کاشت ایمپلنت باشد. همانطور که قبلاً گفتیم، ایمپلنت ها هرگز نباید احساس متفاوتی ایجاد کنند. ایمپلنت ها باید عملکرد، ظاهر، و احساسی شبیه دندان های طبیعی داشته باشند. بنابراین، در صورتی که حین جویدن هر گونه دردی احساس می کنید، نشانه شکست فرایند کاشت آن خواهد بود، همانطور که اگر چنین حسی در دندان طبیعی وجود داشت نشانه پوسیدگی دندان یا از دست رفتن آن بود. در صورتی که با هر یک از این مشکلات مواجه شدید به دندانپزشک مراجعه نمایید، با منتظر ماندن تنها شرایط آن وخیم تر خواهد شد.
به طور طبیعی اگر ایمپلنت با شکست مواجه شود، می تواند در نتیجه عفونت و التهاب باشد تا پیچیدگی های خود فرایند. حفظ بهداشت دهان تنها راهی است که می تواند از عفونت دندان پیشگیری نماید. باید بدانید که عوامل دیگری نیز هستند که می توانند خطر عفونت دندان را افزایش دهند، از قبیل دیابت، کشیدن سیگار، یا دیگر عاداتی که موجب کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت می شوند. بهتر است پیش از کاشت ایمپلنت، برای چکاپ شدن به دندانپزشک مراجعه کنید تا مشکلات دهان و دندان که ممکن است موفقیت درمان را تحت تأثیر قرار دهند شناسایی نماید.