لبخند، توانایی انسان برای بیان طیف وسیعی از احساسات با حرکت دندان ها و لب ها می باشد که اغلب می تواند در تعیین میزان کارایی یک فرد در جامعه موثر باشد. البته، اهمیت دادن به یک لبخند زیبا موضوع جدیدی نیست. مطالعه بر زیبایی را می توان به تمدن اولیه؛ Phoenicians (800 سال قبل از میلاد) و Etruscians ( 900 سال قبل از میلاد) نسبت داد که با به دقت تراشیدن عاج حیوانات توانستند شکل، فرم و رنگ دندان طبیعی را شبیه سازی کنند.
هدف از طراحی زیبایی لبخند این است که دندان ها، بافت ها، عضلات، سازه های اسکلتی و مفاصل به منظور ایجاد یک سیستم جونده با ثبات ، با یکدیگر هماهنگی داشته باشند. هنگام برنامه ریزی برای درمان موارد زیبایی طراحی لبخند ، دستیابی به یک نتیجه موفق، سالم و کاربردی نیاز به درک درستی از روابط متقابل میان تمام سازه دهان از جمله عضلات، استخوان ها، مفاصل، بافت لثه و… می باشد.
انسانهایی که دندانهای سالم، مرتب و تمیزی دارند در روابط اجتماعی با روی گشاده واعتماد به نفس زیاد با دیگران برخورد می کنند و با خیال راحت و از ته دل بدون ترس از پیدا شدن ظاهر نازیبای دندانهایشان می خندند. به اثبات رسیده کسانیکه دندانهای پوسیده و بدرنگ و یا کشیده شده زیادی در دهانشان دارند و به تبع آن دهان بدبو دارند همواره در روابط اجتماعی خود و در برخورد با خانواده، دوستان و همکاران دچار مشکل هستند و نمی توانند تاثیر خوبی در اطر3افیان بگذارند.
زیبایی صورت مبتنی بر اصول زیبایی استاندارد شامل چیدمان مناسب، تقارن و تناسب صورت می باشد. تجزیه و تحلیل، ارزیابی و طرح درمان زیبایی صورت اغلب یک رویکرد چند رشته است که می تواند شامل ارتودنسی، جراحی ارتوگناتیک، درمان پریودنتال، دندانپزشکی زیبایی و جراحی پلاستیک باشد. دو ویژگی صورت که نقش عمده ای در طراحی لبخند بازی می کنند شامل:
خط interpupillary باید عمود بر خط وسط صورت و به موازات Occlusal Plane باشد. لب ها نیز بسیار مهم می باشند زیرا مرزهای طراحی لبخند را ایجاد می کنند.
عناصر حیاتی طراحی لبخند