کاربردهای مینی ایمپلنت های دندانی در دندانپزشکی

مینی ایمپلنت های دندانی نوعی جایگزین خاص برای دندان های از دست رفته هستند. مینی ایمپلنت های دندانی مانند نمونه های دیگر خود در اندازه کامل، ساختاری دائمی برای جایگزینی دندان های از دست رفته ارائه می دهند. در حالی که ایمپلنت های دندانی معمولی به طور مؤثر جایگزین دندان های از دست رفته می شوند، اما برای همه افراد مناسب نیستند. برای افرادی که دندان های از دست رفته دارند و می خواهند ایمپلنت های دندانی داشته باشند، مینی ایمپلنت های دندان ممکن است راه حل مناسبی باشند.

برخی از بخش های مینی ایمپلنت های دندانی، همانطور که از نام آنها پیداست، کوچکتر از ایمپلنت های دندانی معمولی هستند. با این حال، قسمتی که در بالای خط لثه ظاهر می شود یکی است، بنابراین مینی ایمپلنت های دندانی احساس و ظاهری مانند دندان های طبیعی یا ایمپلنت های دندانی سنتی دارند.

مینی ایمپلنت دندانی

درباره از دست دادن دندان و ایمپلنت های دندانی

در حالی که از دست دادن دندان می تواند ظاهر لبخند را تحت تأثیر قرار دهد و حتی شکل صورت افراد را تغییر دهد، از دست دادن دندان چیزی بیشتر از یک مسئله زیبایی است. از دست دادن دندان ها می تواند روی نحوه عملکرد فک تأثیر بگذارد، به عنوان مثال، که می تواند باعث فرسایش ناهموار دندان ها شود. از دست دادن یک یا چند دندان بعلاوه می تواند مانع جویدن صحیح غذا توسط فرد شود و این می تواند منجر به بروز مشکلات گوارشی یا حتی تغییر رژیم غذایی فرد شود. یک دندان از دست رفته باعث ایجاد شکاف بین دندان ها می شود. دندان های مجاور می توانند به سمت فضاهای خالی بروند و باعث نامرتبی دندان ها و بدتر شدن مشکلات فک، مشکلات بایت و فرسایش ناهموار دندان ها شوند.

دندان ها همچنین استخوان فک را سالم نگه می دارند. هنگام گاز زدن و جویدن، دندان ها به استخوان فک فشار وارد می کنند. این فشار استخوان را تحریک می کند تا به حفظ حجم آن کمک کند. بدون فشار ناشی از دندان، ممکن است از دست رفتن استخوان اتفاق بیفتد.

پروتزها پاسخ مناسبی به دندان های از دست رفته ارائه می دهند، به این صورت که شکاف دندان های از دست رفته را پر می کنند و تا حدودی برای گاز زدن و جویدن به خوبی عمل می کنند. با این حال، دندان های مصنوعی همیشه شبیه دندان های طبیعی نیستند؛ آنها می توانند بلغزند، بیفتند، و واضح صحبت کردن یا خوردن برخی غذاها را دشوار کنند. علاوه بر این، آنها نسبت به دندان های طبیعی اغلب به مراقبت بیشتری نیاز دارند.

ایمپلنت های دندانی پیچ های محکمی هستند که درون استخوان فک قرار می گیرند و از روکش سرامیکی حمایت می کنند که ظاهر و احساسی مانند یک دندان طبیعی بوجود می آورد. این دندان مصنوعی معمولاً از دو قطعه تشکیل شده است، یک ایمپلنت دندانی معمولی دارای قطر 25/3 تا 5 میلی متر. ایمپلنت های دندانی می توانند یک دندان جایگزین را نگه دارند یا پروتزهای مصنوعی متحرک را در جای خود نگه دارند- برخلاف پروتزهای معمولی، اما، ایمپلنت های دندانی هرگز نمی لغزند و نمی افتند.

مینی ایمپلنت دندانی

معایب ایمپلنت های معمولی

در حالی که ایمپلنت های دندانی یک راه حل عالی برای یک یا چند دندان از دست رفته هستند، فرآیند کاشت ایمپلنت دندانی می تواند شش تا هشت ماه طول بکشد و به دو فرایند جراحی نیاز دارد. در فرایند اول، دندانپزشک به آرامی پیچ را وارد حفره دندان از دست رفته می کند. این فرایند معمولاً به بیهوشی عمومی و بخیه نیاز دارد. روند بهبودی می تواند بین سه تا شش ماه طول بکشد. در این مدت، استخوان فک در اطراف ایمپلنت رشد می کند و آن را در جای خود محکم می کند.

طی فرایند دوم، دندانپزشک پوشش روی ایمپلنت را باز می کند و یک پست کوچک به ایمپلنت می چسباند. این پست که تحت عنوان اباتمنت شناخته می شود، به عنوان تکیه گاه برای دندان مصنوعی عمل می کند. بعد از ترمیم لثه بعد از فرایند دوم، دندانپزشک دندان مصنوعی را برای بیمار قرار می دهد.

طولانی بودن فرایند، برای بسیاری از بیمارانی که نمی توانند هشت ماه برای جایگزینی دندان صبر کنند، یک نقطه ضعف محسوب می شود. علاوه بر این، ایمپلنت های دندانی به مقدار مشخصی از استخوان برای حمایت نیاز دارند؛ افرادی که برای مدتی بدون دندان بوده اند، ممکن است استخوان زیادی از دست داده باشند و استخوان باقی مانده نتواند از ایمپلنت دندانی حمایت کند.

درباره مینی ایمپلنت های دندانی

مینی ایمپلنت های دندانی بسیاری از مزایای بزرگ ایمپلنت های دندانی سنتی را ارائه می دهند، اما ممکن است مزایای بسیاری داشته باشند که ایمپلنت های معمولی آنها را ارائه نمی دهند. در واقع، مینی ایمپلنت های دندانی اغلب گزینه ای عالی برای افرادی هستند که به دلیل از دست دادن استخوان نمی توانند ایمپلنت های دندانی معمولی را دریافت کنند. مهم تر از همه، مینی ایمپلنت های دندانی کوچک تر از ایمپلنت های سایز کامل هستند و قطر آنها کمتر از 3 میلی متر است. مینی ایمپلنت های دندانی شامل یک پیچ یک تکه هستند که شامل یک انتهای توپی شکل است که از استخوان فک بیرون زده و از دندان جایگزین حمایت می کند.

قرار دادن مینی ایمپلنت های دندانی به تکنیک های کمتر تهاجمی نیز نیاز دارد. دندانپزشک ایمپلنت هایی به اندازه خلال دندان را روی سطح لثه قرار می دهد در حالی که دندانپزشکان ایمپلنت های معمولی را زیر لثه قرار می دهند. از آنجا که فرایند کاشت مینی ایمپلنت های دندانی درگیری کمتری دارد، فقط به بی حسی موضعی نیاز دارد، بخیه نیاز ندارد، و زمان بهبودی نیز سریع تر است.

مینی ایمپلنت های دندانی می توانند بسیاری از مزایای بزرگی که ایمپلنت های دندانی سنتی دارند، را داشته باشند. به عنوان مثال، آنها ظاهر، احساس، و عملکردی مانند دندان های طبیعی دارند و مانند دندان های مصنوعی نمی لغزند و نمی افتند. این دندان های جایگزین از جابجا شدن دندان های مجاور جلوگیری می کنند، توانایی گاز زدن و جویدن را بهبود می بخشند و در صحبت کردن یا غذا خوردن اختلال ایجاد نمی کنند. مینی ایمپلنت های دندانی به مراقبتی شبیه دندان های طبیعی نیاز دارند- دو مرتبه در روز مسواک بزنید، یک مرتبه در روز نخ دندان بکشید و برای معاینات منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. بهتر از همه، مینی ایمپلنت های دندانی ظاهر سالم لبخندی جذاب را برای شما احیاء می کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مینی ایمپلنت های دندانی با دندانپزشک خود مشورت کنید تا به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا مینی ایمپلنت های دندانی انتخاب مناسبی برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته هستند یا خیر.