طبقه بندی کامپوزیت ها

مواد انتخابی برای ترمیم های دندانی

دندان های ما هر روز علاوه بر محدودیت های مربوط به جویدن، تحت فشارهای متعددی قرار می گیرند که می توانند منجر به آسیب های جبران ناپذیری شوند. شوک ها یا فشارهای مکانیکی نامناسب می توانند در میان مدت تا دراز مدت منجر به شکستن دندان شوند. یک رژیم غذایی غنی از قند، بهداشت نامناسب دهان و دندان، انواع خاصی از اعتیادها می توانند باعث پوسیدگی دندان ها با پیامدهای متعدد برای سلامتی شوند. پوسیدگی دندان سومین آسیب شایع در جهان است. به عنوان مثال، 92% از فرانسوی ها از قبل دچار پوسیدگی دندان شده اند، و در چندین مورد از هر ده نفر هشت نفر از آنها دچار این مشکل می شوند!

همه این ناراحتی ها بسته به میزان آسیب دندان، و موقعیت آن روی دندان، به اجرای اقدام مراقبتی کم و بیش پیچیده نیاز دارند. در گذشته، پزشکان فقط آمالگام یا مواد ترمیمی با کنترل ضعیف یا گران قیمت را در اختیار داشتند. ماهیت ناخوشایند ترمیم های حاصل، همراه با فدا کردن بخش قابل توجهی از بافت سالم دندان، از اواسط دهه 1950 محققان را بر این داشت تا به فکر ایجاد یک راه حل جایگزین و با کارایی بالا باشند: کامپوزیت های دندانی. این مواد زیستی، همراه با درمان شیمیایی دندان ها از یک سو، و چسب های دندانی از سوی دیگر، ساخته شده است. پس از آن، ساختن ترمیم با چسبندگی قابل قبول، و حفظ بافت سالم امکان پذیر شد.

کامپوزیت دندان یکی از پرکاربردترین مواد در کلینیک های دندانپزشکی امروزی است، با این حال، انتخاب می تواند گیج کننده باشد. این ماده بسیار متنوع است که برای اهداف متعدد از جمله ترمیم حفره های مختلف در دندان های قدامی و دندان های خلفی و همچنین اصلاح ناهنجاری ها در شکل، موقعیت، رنگ و غیره استفاده می شود. همچنین کامپوزیت هایی با سیالیت (قابلیت روان و جاری بودن) متفاوت برای سایر کاربردهای خاص تر وجود دارند. علاوه بر آن، موارد دیگر با توسعه مدرن تر ابداع شده اند که می توان آنها را بدون نیاز به پلیمریزاسیون به صورت لایه لایه، و به صورت تک بلوک اعمال کرد.

کامپوزیت های دندانی در حال حاضر از سه مرحله تشکیل می شوند:

فاز آلی: ماتریس رزین، فازی است که رزین با نور کیور (خشک) می شود.

فاز پراکنده: ماده پرکننده ای است که در ماتریس رزین تعبیه شده است. این فاز مسئول ایجاد خواص افزایش استحکام کششی، مقاومت در برابر سایش، سختی، مدول الاستیک و کاهش انقباض پلیمریزاسیون ترمیم کامپوزیتی است. آنها معمولاً با شیشه ریز، کوارتز یا سیلیس پر می شوند.

فاز رابط: اینها عواملی هستند که ماتریس را به پرکننده متصل می کنند.

بر این اساس، می توان کامپوزیت ها را با توجه به اندازه ذرات پرکننده شان به دو دسته تقسیم کرد:

انواع کامپوزیت دندانی

کامپوزیت های میکروفیلینگ

کامپوزیت های میکروفیل شده دارای اندازه ذرات 02/0 تا 04/0 میکرون هستند، ذرات ریز آن به همراه شفافیت طبیعی آن، درجه بالایی از قابلیت پولیش پذیری را ارائه می دهند، به همین دلیل زیبایی کامپوزیت های دندانی استثنایی است. این کامپوزیت های میکروفیلینگ معمولاً در بخش قدامی استفاده می شوند تا بتوان از خواص زیبایی شناختی آنها بهره مند شد، و نیز اینکه خاصیت مقاومتی آنها امکان مقاومت در برابر نیروهای جونده بخش خلفی را فراهم نمی کند.

انواع کامپوزیت دندانی

کامپوزیت های هیبریدی یا میکروهیبریدی

در کامپوزیت های هیبریدی یا میکروهیبریدی اندازه های مختلف ذرات درون ترکیب آنها مخلوط می شود. هدف از این مخلوط این است که کامپوزیت از بهترین ویژگی های هر ذره کمی داشته باشد، ذرات کوچکی که صیقل دادن و کار کردن با آنها آسان است، و ذرات بزرگ که بسیار مقاوم تر هستند. مشکل این مخلوط فرسایش غیر عادی در طول زمان است، ابتدا کوچکترین ها فرسوده می شوند و بزرگ ترین ها از ماتریس خارج می شوند و باعث می شوند فضاهایی به جا بماند که مانند یک سطحی به نظر می رسند که خوب پولیش نشده است، به همین دلیل است که از نظر زیبایی شناختی بهترین نیستند.

انواع کامپوزیت دندانی

کامپوزیت های نانوهیبرید

کامپوزیت های نانوهیبرید احتمالاً امروزه بیشترین کاربرد را دارند، آنها از مخلوطی از نانوذرات و ذرات با اندازه های معمولی تشکیل شده اند. همچنین هدف آنها دستیابی به ترکیبی از زیبایی شناسی و مقاومت است، اما به لطف وجود نانوذراتی که سطح بالاتری از قابلیت پولیش شدن و شفافیت بسیار طبیعی را فراهم می کند، بهتر از هیبریدها به آن دست می یابند. یک توصیه مفید این است که به درصد نانوذرات موجود در فرمول کامپوزیت نگاه کنید، زمانی که این درصد بسیار پایین است، ممکن است این امر برای کیفیت نتایج مضر باشد.

انواع کامپوزیت دندانی

نانورزین های دندانی

نانورزین ها یک پیشرفت فعلی در کامپوزیت های دندانی هستند. نانورزین ماده ای است که از نظر طبیعی بودن ظاهر، شباهت بیشتری به ساختار دندان دارد و این منطقی است، زیرا دندان ها به طور طبیعی دارای نانوساختار نانوکریستال های هیدروکسی آپاتیت هستند. از آنجا که این کامپوزیت ها از پایین به بالا ساخته می شوند، ممکن است ذرات یک اندازه و یک شکل داشته باشند، بنابراین فرسایش آنها همگن است. این فناوری پیشرفته این امکان را برای نانو ذرات فراهم می کند تا با نانوخوشه هایی ترکیب شوند که به عنوان ذرات بزرگ تر عمل می کنند تا بار پرکنندگی خود را بهبود بخشند، و در نتیجه خواص استحکام خود را بهبود بخشیده و خواص بالای زیبایی شناختی خود را حفظ کنند. آنها کامپوزیت هایی هستند که خاصیت شفافیت و مات شدن فوق العاده ای نیز دارند.

سخن پایانی

اکنون که همه چیز را در مورد کامپوزیت ها و فناوری های مختلف آنها می دانید، باید بدانید که چرا دندانپزشک شما مواد مختلفی را به شما معرفی می کند. دندانپزشک شما کامپوزیت های دندانی را برای تمام مصارف بالینی با آخرین فناوری های موجود پیدا می کند تا ترمیم های شما همیشه فراتر از همه انتظارات باشند.

فناوری مواد ترمیمی دندانپزشکی با جهش در حال پیشرفت است و توجه به پیشرفت های فناوری جدید برای ارائه ترمیم های باکیفیت به بیماران مهم است. هنگام انتخاب مناسب ترین کامپوزیت دندانی برای هر مورد، راحت است که اندازه ذرات در نظر گرفته شود تا انتظاراتی که قرار است به آن دست یافته شود، پیش بینی شوند. امروزه، به لطف فناوری، همیشه نباید زیبایی یا مقاومت را در برخی موارد رد کنیم. با استفاده از مواد پیشرفته، ما می توانیم همه آنها را داشته باشیم.