شایعاتی در مورد بیماری لثه

مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری ها تخمین زده است که نقریباً 65 میلیون نفر از جمعیت آمریکا یکی از اشکال بیماری لثه (که بیماری پریودنتال نیز نامیده می شود) را دارند. اکثر افراد می دانند داشتن دندان های سالم چقدر مهم است اما زمان چندانی را صرف فکر کردن در مورد لثه های خود نمی کنند. این وضعیت شایع موجب التهاب لثه ها و استخوان زیرین آنها می شود که دندان ها را احاطه کرده اند، و می تواند متعاقباً پیامدهای جدی، از جمله از دست رفتن دندان داشته باشد. نخستین گام برای فائق آمدن بر بیماری لثه داشتن اطلاعات درست در مورد آن است، بنابراین به خواندن این مقاله ادامه دهید تا شما را با شایعاتی آشنا کنیم که ممکن است در مورد این بیماری شنیده باشید.

بیماری لثه دردناک است.

در کمال تعجب، بیماری لثه دردناک نیست. در حقیقت، درست مانند فشار خون بالا، “بیماری خاموش” نامیده می شود، زیرا اغلب افراد آن را حس نمی کنند. با این حال، علائمی وجود دارند که باید از آنها آگاه باشید، از جمله حساسیت، تحریک پذیری، یا خونریزی از لثه ها، بوی بد مزمن دهان، تحلیل لثه ها، درد حین جویدن، و لق شدن دندان ها.

در صورتی که متوجه هر یک از این علائم شدید، بلافاصله برای چکاپ و معاینه لثه های خود از دندانپزشک خود وقت بگیرید. بیماری لثه قابل مداوا نیست، اما می توان برای جلوگیری از پیشرفت آن اقدامات درمانی انجام داد. با تمام این تفاسیر، مهم است توجه داشته باشید که درمان تنها در مراحل اولیه آن مؤثر است.

بیماری لثه

خونریزی از لثه ها عادی است.

این احتمالاً یکی از ماندگارترین افسانه های بهداشت دهان است. حقیقت این است که خونریزی لثه نخستین نشانه بیماری لثه است. هنگامی که پلاک روی دندان ها و اطراف خط لثه انباشته می شود، لثه متورم، حساس، و دچار خونریزی می شود. با از بین برئن پلاک و باقی مانده های مواد غذایی با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه، لثه های خود را سالم نگهدارید.

بیماری لثه

افراد دچار بیماری پریودنتال می شوند، زیرا دندان های خود را تمیز نمی کنند.

گرچه بهداشت بد و نامناسب دهانی قطعاً با پیشرفت بیماری لثه ارتباط دارد، اما عوامل متعدد دیگری نیز وجود دارند. مصرف تنباکو، استرس، و رژیم غذایی نامناسب، ژنتیک، و برخی بیماری های خاص مانند دیابت می توانند خطر گسترش بیماری لثه را افزایش دهند. بارداری نیز یکی دیگر از عواملی است که باعث می شود شما بیشتر مستعد بیماری لثه شوید.

بیماری لثه تنها سلامت دهان شما را تحت تأثیر قرار می دهد.

در حالی که بیماری لثه منجر به از دست رفتن دندان ها می شود، اما مطالعات بیشماری نشان داده اند که این بیماری موجب افزایش خطرات زیر نیز می شود:

• بیماری قلبی
• برخی سرطان ها
• سکته
• دیابت
• بیماری آلزایمر و دیگر انواع اختلال حواس
• مشکلات بارداری مانند تولد زودرس و وزن کم نوزاد حین تولد.

تنها افراد بزرگسال دچار بیماری پریودنتال می شوند.

بیماری لثه بین افراد بزرگسال شیوع بیشتری دارد، اما به این معنا نیست که کودکان ما از ابتلا به آن مبرا هستند. کودکان اگر از نظر ژنتیکی زمینه آن را داشته باشند یا بیماری خاصی مانند اختلالات خود ایمنی یا دیابت داشته باشند، می توانند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری لثه باشند. حتی بلوغ، با تمام تغییرات هورمونی خود، می تواند کودک شما را بیشتر در معرض خطر آن قرار دهد. بهترین دفاع در برابر هر گونه بیماری دهانی- شامل بیماری لثه و پوسیدگی دندان- مراقبت از دندان ها در منزل و مراجعه منظم به دندانپزشک است.

اگر حفره دندانی ندارید، بیماری لثه هم ندارید.

حفره های دندانی و بیماری لثه دو مسئله کاملاً مجزا و غیر مرتبط با یکدیگر هستند. نوع باکتری که موجب بروز حفره های دندانی می شود (استرپتوکوک موتانس) با نوع باکتری که باعث بروز بیماری لثه می شود (پورفیروموناس ژنژیوالیس) متفاوت است. در حقیقت، دندان هایی که هرگز حفره نداشته اند نیز اگر لثه های پیرامون آنها و استخوان زیرین آنها در اثر بیماری لثه آسیب ببیند می توانند لق شوند و بیفتند.

بیماری لثه

همه افرادی که دیابت دارند بیماری لثه نیز دارند.

اگر شما مبتلا به دیابت باشید، گسترش بیماری لثه اجتناب ناپذیر می شود، گرچه مطمئناً شما در معرض خطر بیشتری قرار دارید. اکنون شما بیش از پیش نیاز به مراجعه به دندانپزشک دارید. داشتن یک روتین بهداشتی دهان خوب و پاکسازی های مکرر می توانند به پیشگیری از پیشرفت بیماری لثه کمک کنند. کنترل خوب سطح گلوکز خون نیز می تواند به پایین آوردن میزان خطر کمک کند.

خوب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می تواند از بیماری پریودنتال پیشگیری کند.

گرچه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مطمئناً برای مدیریت بیماری لثه حیاتی هستند، اما همیشه هم نمی توانند از بروز آن پیشگیری کنند. متأسفانه، با پیشرفت بیماری لثه “پاکت های” بافت لثه اطراف هر دندان عمیق تر می شوند. وقتی عمق آنها به 4 میلی متر رسید، امکان رسیدن مسواک و نخ دندان به پلاک ها، باکتری ها، و تارتار زیر لثه ها غیر ممکن می شود. در این مرحله، پاکسازی های تخصصی و درمان های بیماری لثه ضروری هستند.

بعلاوه، ژنتیک، سیگار کشیدن، و دیابت نیز، صرف نظر از اینکه چقدر خوب مسواک می زنید یا نخ دندان می کشید، می توانند احتمال بروز بیماری لثه را افزایش دهند.

بیماری لثه

بیماری لثه قابل درمان است.

مراحل ابتدایی بیماری لثه ژنژیویت نامیده می شود (که به معنای ” لثه های ملتهب” است)  ، و با پاکسازی های منظم و بهداشت خوب دهانی در منزل برگشت پذیر است. با این حال، بیماری وقتی پیشرفت می کند و از مرحله ژنژیویت عبور می کند، تنها قابل کنترل و مدیریت است و دیگر قابل درمان نیست. خوشبختانه، درمان های پریودنتال مؤثری وجود دارند که می توانند آن را ثابت و از پیشرفت آن جلوگیری کنند تا خطر از دست رفتن دندان ها و بسیاری از بیماری ها را تا میزان زیادی کاهش دهند.

آیا شما هم بیماری پریودنتال دارید؟

نخستین گام برای داشتن لثه های سالم این است که مرتب برای معاینه آنها به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر بیماری لثه شما تشخیص داده شود، می توانید با آن مقابله کنید و بلافاصله برای درمان آن اقدام کنید. این کار به شما شانس بیشتری برای حفظ دندان هایتان در سنین بالاتر و نیز حفظ سلامت عمومی را خواهد داد.