در این نوشته می خوانید:
اگر به شما گفته شده که فرزندتان دندان انکیلوز شده دارد، ممکن است تعجب کنید که چرا این موضوع اهمیت دارد. آیا این موضوعی است که واقعاً نیاز به درمان داشته باشد؟
دندان به استخوان جوش خورده است، اصلاً به چه معناست؟
آیا همه دندان ها به استخوان متصل نیستند؟
این چه تفاوتی دارد؟
در برخی موارد، دندان انکیلوز شده، بدون هیچگونه درمانی، خوب خواهد بود و مشکلی نخواهد داشت. در موارد دیگر، اگر درمان نشوند، می توانند منجر به بروز مشکلات بزرگی شوند که در نهایت به درمان گسترده نیاز خواهند داشت.
در آناتومی دندان طبیعی، قسمت ریشه دندان توسط فیبرهای کلاژنی که غشاء پریودنتال را تشکیل می دهند به استخوان متصل می شود، که الیاف لیگامان پریودنتال نیز نامیده می شود. در مقایسه، یک دندان انکیلوز شده، مستقیماً به استخوان جوش می خورد، به این معنی که الیاف پریودنتال دیگر دندان را از قسمت اطراف استخوان فک جدا نمی کند.
به طور معمول، الیاف لیگامان پریودنتال به عنوان ضربه گیر عمل می کند و امکان اندکی حرکت را فراهم می کند. همچنین مانع جوش خوردن دندان با استخوان می شود که مهم تر از چیزی است که فکرش را بکنید.
در بسیاری از مواقع، یک دندان بالغ انکیلوز شده می تواند به هیچ عنوان مورد توجه قرار نگیرد، مگر اینکه نیاز به ترمیم دندان داشته باشد یا با بریس های ارتودنسی حرکت نکند. با این حال، اگر انکیلوز شدن برای یک دندان شیری یا یک دندان دائمی در حال رویش رخ دهد، ممکن است در رشد مناسب دهان کودک اختلال ایجاد کند. با انکیلوز دندان، بالا آمدن یک دندان دائمی در حال رویش متوقف می شود و باعث می شود که در فک بسیار پایین تر از آنچه که باید قرار بگیرد. دندان شیری انکیلوز شده نمی تواند حرکت کند. بنابراین، لق نمی شود و نمی افتد، که از بیرون آمدن دندان دائمی جلوگیری می کند.
هر یک از این شرایط می تواند مشکلات مختلفی بوجود بیاورد. شایع ترین مشکل مال اکلوژن (دندان های ناهمراستا) است که می تواند بر عملکرد دندان ها تأثیر منفی بگذارد. اگر دندان به میزان قابل توجهی پایین تر باشد، می تواند باعث شود عمل جویدن دشوار شود. همه دندان های اطراف ممکن است در موقعیت صحیح بیرون نیایند ، نوک دندان های مجاور می تواند به سمت دندان انکیلوز شده خم شود و اغلب مستعد ایجاد حفره و بیماری پریودنتال هستند.
گاهی اوقات، فک ممکن است به طور طبیعی رشد نکند. این می تواند تاثیر منفی روی رشد و نمو صورت داشته باشد و ظاهر آن را تغییر دهد. هنگامی که فک تغییر شکل می دهد و دندان ها نامرتب می شوند، فرد می تواند با جویدن، بلعیدن و اختلال در گفتار نیز مواجه شود.
خوشبختانه این وضعیت نادر است. در کمتر از 200000 نفر در ایالات متحده، دندان انکیلوز شده تشخیص داده شده است. بزرگترین نگرانی این است که بیش از 90 درصد از دندان های انکیلوز شده، دندان های شیری هستند که احتمال دارد روی رشد و نمو دهان تأثیر منفی داشته باشند.
چند عامل اصلی وجود دارند که تصور می شود باعث انکیلوز دندان می شوند. ژنتیک و تغییرات متابولیک موضعی نقش اصلی را ایفا می کنند.
ضربه به دندان یکی دیگر از دلایل است که ممکن است در اثر آسیب، التهاب یا عفونت اتفاق بیفتد. گرچه شما نمی توانید از کودک خود در برابر هر چیزی که احتمالاً ممکن است به دندان های شما آسیب وارد کند محافظت کنید، اما در حین ورزش می توانید از دهان او در برابر آسیب محافظت کنید. این مهم تر از آن چیزی است که فکرش را بکنید، زیرا تا 39 درصد از آسیب های دندانی به ورزش مربوط می شوند. محافظ دندان ورزشی یک راه موثر برای محافظت از دندان و دهان های کودک شما و کاهش احتمال بروز انکیلوز دندان است.
همچنین می توانید با کمک به کودک خود در حفظ سلامت دهان و دندان های خود می توانید به او کمک کنید از بروز التهاب و عفونت جلوگیری کند. این کار با هر روز مسواک زدن دندان ها، به محض رویش نخستین دندان فرزند شما، آغاز می شود. همچنین این زمانی برای آغاز برنامه ریزی برای چکاپ های منظم برای کمک به حفظ سلامت دهان و شناسایی مشکلات احتمالی قبل از تبدیل شدن آنها به یک مشکل است. اکثر کودکان تا سن 6 یا 7 سالگی برای مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیاز به کمک دارند.
درمان بسته به عوامل متعدد متفاوت خواهد بود، از جمله اینکه چه مقدار از ریشه جوش خورده است، کدام دندان انکیلوز شده است، دندان شیری یا دائمی است، آیا باعث رشد نادرست دندان های مجاور یا فک ها و تا حدودی پایین تر قرار گرفتن آن داخل فک نسبت به دندان های دیگر شده است. در اینجا چند درمان احتمالی وجود دارند که ممکن است آنها را توصیه کنیم.
اگر این شرایط زود تشخیص داده شود، قبل از آنکه بیش از 20 درصد ریشه جوش بخورد، ممکن است برطرف کردن این مشکل نسبتاً ساده باشد. اگر کودک شما هر گونه آسیب به دهان را تجربه کرده باشد، حتماً در معاینه بعدی به دندانپزشک او اطلاع دهید. این به دندانپزشک کمک خواهد کرد تا زمان بیشتری را صرف جستجوی خاص برای این بیماری و سایر شرایطی کند، که می توانند در نتیجه صدمات ایجاد شوند. مانند هر بیماری دندانی دیگری، هر چه زودتر تشخیص داده شود، درمان ساده تر خواهد بود.
زمانی که دندان انکیلوز شده یک دندان شیری است، ما معمولاً نگاه می کنیم و می بینیم که آیا دندان دائمی بیرون می آید و به دندان شیری فشار وارد می کند یا خیر. اگر این اتفاق پس از مدت زمان مشخصی رخ نداد، ممکن است دندان آسیب دیده نیاز به کشیدن داشته باشد تا فضای کافی برای رویش دندان های دائمی ایجاد شود.
یک دندان انکیلوز شده که روی رشد فک یا سایر دندان ها تأثیر منفی میگذارد اغلب به درمان ارتودنسی نیاز دارد. در این مورد، ما طرح درمانی ایجاد می کنیم که مشکل را برطرف می کند و در عین حال دندان های مجاور را در بهترین راستای قرار می دهد و به فک اجازه می دهد تا به درستی رشدکند.
اگر در طول دوره استفاده از بریس ها متوجه شوید که دندانی به استخوان جوش خورده است، چه؟ آیا بریس ها همچنان یک گزینه خواهند بود؟
اگر دندان انکیلوز شده یک دندان دائمی است که خیلی پایین در فک قرار نمی گیرد، همچنان می توانید از بریس استفاده کنید. در برخی موارد، رها کردن دندان در جایی که قرار دارد، و جابجایی دندان های دیگر در بهترین راستا با آن، خوب خواهد بود. اگر با رها کردن دندان در جایی که هست نمی توان به یک بایت سالم و همراستا دست پیدا کرد، ما به شما کمک می کنیم بهترین درمان را برای دندان های خود را مشخص کنید.
گرچه این وضعیت نادر است، اما خوب است که از آن آگاه باشید. اگر متوجه شدید یکی از دندان های کودک شما پایین تر از دندان های مجاور است، یا دندان شیری در زمانی که باید، لق نشده باشد، حتماً باید این موضوع را به ما اطلاع دهید. ما خوشحال خواهیم شد که به شما کمک کنیم دهان فرزندتان را سالم نگه دارید و به هر گونه نگرانی که ممکن است داشته باشید رسیدگی کنید.