مواد پر کردن دندان

برای درمان پوسیدگی و حفره های دندانی، دندانپزشک قسمت های پوسیده دندان را تخلیه می کند و آن قسمت دندان که پوسیدگی آن تراشیده شده است را “پر” می کند. علاوه بر این، از پر کردن دندان برای ترمیم و اصلاح دندان های ترک خورده یا شکسته در اثر تروما یا ضربه استفاده می شود، همین طور دندان هایی که در اثر استفاده نادرست از آنها (از جمله جویدن ناخن یا دندان قروچه) ساییده شده اند. پر کردن دندان می تواند زیبایی و عملکرد دندان آسیب دیده را به آن باز گرداند.

مواد پر کردن دندان

مراحل پر کردن دندان

برای پر کردن دندان، دندانپزشك بعد از ويزيت و ديدن عكس دندان آسیب ديده و اطمينان از سلامت بافت لثه و اطراف دندان و همچنين عصب ريشه دندان، طرح درمان پيشنهادي خود را به مراجعه كننده اعلام مي دارد تا بيمار با در نظر گرفتن تمامي جوانب، از جمله هزينه پركردن دندان، نوع ماده ترميمي و زمان انجام كار، راحت تر و دقيق تر براي ترميم دندان خود تصميم  بگیرد. پس از آن دندانپزشک از بی حسی موضعی برای بی حس کردن منطقه اطراف دندانی استفاده می کند که قرار است پر شود. سپس از دریل دندانپزشکی و ابزار تراش دندان با هوای فشرده، یا لیزر برای تخلیه منطقه پوسیده استفاده می شود. انتخاب ابزار به میزان راحتی دندانپزشک، آموزش هایی که دیده است، ابزارهای موجود در مطب، و نیز محل پوسیدگی و گستردگی آن بستگی دارد.

سپس دندانپزشک منطقه را پروب خواهد کرد و ارزیابی می کند که آیا همه پوسیدگی دندان زدوده شده است یا خیر. با برداشته شدن همه قسمت های پوسیده، دندانپزشک فضا را برای پر کردن آماده خواهد کرد. این کار شامل پاکسازی حفره از باکتری و خرده ها است. اگر پوسیدگی به ریشه نزدیک باشد، برای محافظت از عصب، دندانپزشک ابتدا از یک آستر از جنس گلاس آینومر، رزین کامپوزیت، یا دیگر مواد استفاده خواهد کرد. به طور کلی، پس از اتمام پر کردن دندان، دندانپزشک آن را پولیش خواهد کرد.

مواد پر کردن دندان

برای مواد همرنگ دندان، چند گام دیگر هستند که به این ترتیب می باشند. پس از آنکه دندانپزشک پوسیدگی را می زداید و منطقه را پاکسازی می کند. مواد همرنگ دندان در چند لایه اعمال می شود. سپس، از نور مخصوصی استفاده می شود که پس از اعمال هر لایه برای “کیور” یا سفت شدن آن کاربرد دارد. وقتی فرایند چند لایه کامل می شود، دندانپزشک برای دست یابی به نتایج مطلوب مواد کامپوزیت را شکل می دهد، مواد اضافی را می زداید، و ترمیم نهایی را پولیش می کند.

مواد پر کردن دندان

انواع موادی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند

امروزه، مواد متعددی هستند که برای پر کردن دندان استفاده می شوند. این مواد از نظر ظاهر به دو دسته تقسیم می شوند: ترميم هاي همرنگ و غير همرنگ دندان. هر یک از این مواد مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این قسمت به معرفی این مواد و مزایا و معایب آنها خواهیم پرداخت.

ترمیم های غیر همرنگ دندان

آمالگام نقره ای

مزایا

1. دوام بالا. آمالگام نقره ای حداقل 10 تا 15 سال دوام دارد و معمولاً دوام آن از کامپوزیت (پر شدگی همرنگ دندان) بیشتر است.
2. استحکام. آمالگام می تواند در برابر فشارهای ناشی از جویدن دوام بیاورد.
3. قیمت پایین تر. قیمت آمالگام از کامپوزیت کمتر است.

معایب

1. عدم زیبایی. رنگ آمالگام نقره ای با رنگ دندان های طبیعی مطابقت ندارد.
2. تخریب حجم بیشتری از ساختار دندان. اغلب باید قسمت های سالم دندان تراشیده شوند تا فضای زیادی برای نگه داشتن آمالگام ایجاد شود.
3. تغییر رنگ. پر شدگی های آمالگام می توانند سایه خاکستری رنگی در ساختار اطراف دندان بوجود بیاورند.
4. ترک و شکستگی. گرچه همه دندان ها با وجود مایعات داغ و سرد دچار انقباض و انبساط می شوند، که در نهایت می تواند منجر به ترک خوردن یا شکستگی دندان شود، اما مواد آمالگام- در مقایسه با دیگر موادی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند- ممکن است انقباض و انبساط گسترده تری را تجربه کنند و احتمال بروز شکستگی و ترک در آنها بالاتر برود.
5. واکنش های آلرژیک. درصد پایینی از افراد، تقریباً 1%، نسبت به جیوه موجود در ترمیم های آمالگام حساسیت دارند. جیوه موجود در آمالگام مقادیر اندکی جیوه را به شکل بخارهایی آزاد می کند که می تواند استنشاق شود و از راه ریه ها جذب شود. قرار گرفتن در معرض سطوح بالای بخارات جیوه می تواند روی مغز و کبد تأثیرات معکوس به جا بگذارد. با این حال، مطالعات انجام شده هیچ ارتباطی بین پر شدگی های آمالگام و مشکلات مربوط به سلامتی نیافته اند و سازمان غذا و دارو آنها را برای افراد بزرگسال و خردسالان 6 سال به بالا بی خطر می داند.

طلا

مزایا

1. دوام بالا. این نوع مواد حداقل 10 تا 15 سال، و معمولاً بیشتر، دوام خواهند داشت؛ دچار ساییدگی و خوردگی نمی شوند.
2. استحکام. می توانند در برابر فشارهای ناشی از جویدن دوام بیاورند.
3. زیبایی ظاهری. برای برخی بیماران ظاهر طلا خوشایندتر از آمالگام نقره ای است.

معایب

1. هزینه بالا. هزینه مواد طلایی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند بیشتر از مواد دیگر است؛ تقریباً ده برابر بیشتر از آمالگامی که برای پر کردن دندان استفاده می شود.
2. نیاز به مراجعات بیشتر به مطب. برای قرار گیری آنها روی دندان لازم است حداقل دو مرتبه به دندانپزشک مراجعه شود.
3. شوک گالوانیک. اگر ماده طلایی که برای پر کردن دندان استفاده می شود بلافاصله پس از آمالگام نقره اعمال شود، می تواند منجر به بروز دردی شدید (شوک گالوانیک) شود. ارتباط متقابل بین فلزات مختلف و بزاق می تواند باعث شود یک جریان الکتریکی بوجود بیاید. با این حال این اتفاق بسیار نادر است.
4. زیبایی ظاهری. اکثر بیماران ظاهر پر شدگی های فلزی را دوست ندارند و ترجیح می دهند از مواد همرنگ دندان ها استفاده کنند.

در مقاله بعد به مواد همرنگ دندان و هزینه کامپوزیت در کرج خواهیم پرداخت…