عواملی که روی رشد فک کودکان تأثیر می گذارند

نشان داده شده است که رشد و تکامل جمجمه – صورت تحت تأثیر عوامل محیطی مختلف است که بر رشد کودک تأثیر می گذارند. هدف ما در این مطالعه تجزیه و تحلیل الگوهای مختلف تغذیه در دوران اولیه کودکی، از بدو تولد، و ارزیابی تنوع تغذیه در مرحله اول کودکی، همراه با عادات ایجاد شده، برای مطالعه تأثیر آنها بر رشد فک است. مطالعات ارتباط معنی داری بین اندازه گیری های بالینی و عادات غذایی کودکان را شناسایی کردند. رشد و تکامل حفره جمجمه – صورت تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله رژیم غذایی و عادات کودک است. با این وجود، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا رژیم غذایی می تواند عامل تعیین کننده در رشد مناسب فک باشد، مورد نیاز است.

ارتباط رشد دندان با رشد فک

رشد دندان ها به طور پیچیده ای با رشد فک مرتبط و هماهنگ است. در طول زندگی داخل رحمی با کلسیفیکاسیون دندان های شیری و به دنبال آن رویش آنها، افتادن دندان های شیری و در نهایت رویش دندان های دائمی شروع می شود. رشد فک تغییرات فردی را تا حد زیادی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی نشان می دهد. با این حال، به طور گسترده پذیرفته شده است که تنوع در اکلوژن دندانی ناشی از ترکیبی از عوامل متعددی است که هم تاثیرات ژنتیکی و هم محیطی را شامل می شود.

اکلوژن به عنوان فرو رفتن کاسپ دندان های دو فک بالا و پایین زمانی که فک ها در حالت اکلوژن قرار دارند، تعریف می شود، به این معنا که آنها ساکن هستند. دندان های شیری به طور قابل توجهی روی رشد و تکامل دندان های کودک تأثیر می گذارند. اکلوژن صحیح دندان ها نقش مهمی در زیبایی و همچنین در جویدن، بلع، صحبت کردن و تنفس دارد و باعث عملکرد و رشد طبیعی می شود. دندان های شیری رویش جانشینان دائمی را در موقعیت و زمان خود تضمین می کنند. بنابراین، ایجاد یک اکلوژن طبیعی برای سلامت کلی ضروری است.

ارتباط رشد دندان با رشد فک

مشخصه ویژه اکلوژن طبیعی دندان های شیری ویژگی های بالینی زیر است:

• وجود فاصله بین چهار دندان پیشین دو فک بالا و پایین.
• فضاهای بزرگ در مزیال دندان های نیش فک بالا و دیستال دندان های نیش فک پایین.
• پله ترمینال مستقیم، که در آن صورت دیستال دندان مولر شیری دوم فک پایین هم سطح با صورت دیستال دندان مولر شیری دوم فک بالا است.
• اوربایت. که عبارت است از همپوشانی عمودی یا مقدار فضا بر حسب میلی متر که دندان های پیشین مرکزی فک بالا و دندان های پیشین مرکزی فک پایین را می پوشاند. اوربایت معمولی معمولاً در محدوده 2 تا 3 میلی متر در نظر گرفته می شود.
• اورجت. اورجت که فاصله بین صورت باکال دندان های پیشین مرکزی فک پایین و صورت پالاتال دندان های پیشین مرکزی فک بالا بر حسب میلی متر است. یک اورجت معمولی 2-3 میلی متر در نظر گرفته می شود.

تأثیر طول مدت خوردن شیر مادر روی رشد فک

مدت زمان شیردهی موضوع مورد علاقه علمی زیادی بوده است. تغذیه با شیر مادر هدفی فراتر از ارائه تغذیه صرف دارد.

بر اساس سازمان بهداشت جهانی (WHO)، شیردهی باید تا 6 ماهگی انحصاری باشد، زیرا فواید بیشماری برای کودک و مادر دارد. تغذیه با شیر مادر به عنوان یک عامل حیاتی و اساسی برای رشد و نمو مناسب بدن از جمله ماهیچه های دهان – معده و دهان – صورت شناخته می شود. این فرایند تغذیه یک درمان ارتوپدی بهینه در نظر گرفته می شود که به دستیابی به یک چهره بالغ رشد کرده کمک می کند. تغذیه با شیر مادر نقشی حیاتی در رشد مناسب کل مجموعه جمجمه و صورت، بویژه در مراحل بحرانی زندگی کودک دارد.

نیروهای رو به بالا و بیرونی ایجاد شده توسط زبان در طول مکیدن، تأثیر قابل توجهی روی رشد ناحیه پیش فکی نوزاد دارند، در حالی که حرکات فک پایین باعث تحریک رشد فک پایین می شوند. تحقیقات گسترده در گذشته نشان داده اند که افزایش طول مدت شیردهی نقش مهمی در جلوگیری از ایجاد مال اکلوژن، افزایش رشد ساجیتال فک پایین، و ایجاد روابط اکلوزالی مناسب با تحریک عضلات صورت در طول شیردهی دارد.

مطالعه ای دیگر نشان داد که کودکانی که یا با شیر مارد تغذیه نشده بودند یا کمتر از شش ماه از شیر مادر تغذیه کرده بودند، بیشتر مستعد ابتلا به کراس بایت در آینده هستند.

نویسندگان مختلف نظرات متضادی در مورد اهمیت رژیم غذایی در مقابل وراثت در ایجاد ویژگی های صورت و اکلوزال دارند. برخی استدلال می کنند که رژیم غذایی مهم ترین نقش را ایفا می کند، وراثت را به یک نقش ثانویه واگذار می کنند، در حالی که برخی دیگر تأثیر ژنتیکی را عامل تعیین کننده اولیه می دانند.

تأثیر طول مدت خوردن شیر مادر روی رشد فک

تأثیر وزن روی رشد فک

یکی از جنبه های مهم در مورد رشد فک، وجود وزن کم هنگام تولد است که طبق گفته سازمان بهداشت جهانی وزن هنگام تولد کمتر از 2500 گرم تعریف می شود.

اضافه وزن و چاقی به عنوان تجمع غیر طبیعی یا بیش از حد چربی تعریف می شود که می تواند برای سلامتی مضر باشد. شاخص توده بدنی (BMI) یک شاخص ساده از رابطه بین وزن و قد است که اغلب برای شناسایی اضافه وزن و چاقی در افراد بزرگسال استفاده می شود. با تقسیم وزن یک نفر به کیلوگرم بر مجذور قد او بر حسب متر (کیلوگرم بر متر مربع) محاسبه می شود.

شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان (5 تا 19 ساله) به طور چشمگیری افزایش یافته است، از 4 درصد در سال 1975 به بیش از 18 درصد در سال 2016. این افزایش در هر دو جنس مشابه بوده است: 18 درصد از دختران و 19 درصد از پسران در سال 2016 اضافه وزن داشته اند.

تأثیر وزن روی رشد فک

تأثیر عادات دوران کودکی روی رشد فک

همانطور که قبلا اشاره شد، فعالیت مکیدن زودهنگام بر رشد مجموعه کرانیوفسیال تأثیر دارد. تحقیقات نشان می دهند که عادات مکیدن غیر مغذی، مانند استفاده از پستانک یا مکیدن انگشت شست، می تواند با اشکال خاصی از مال اکلوژن، بویژه اپن بایت و کراس بایت خلفی ارتباط داشته باشند. استفاده از پستانک در بین نوزادان و کودکان در سراسر جهان رایج است. پستانک اغلب برای تسکین گریه نوزادان، ارتقاء رفاه هم برای نوزادان و هم برای والدین، و جلوگیری از مکیدن انگشت شست یا انگشت استفاده می شود.

در برخی از کشورهای توسعه یافته، استفاده از پستانک عمیقاً در فرهنگ ریشه دوانده است که منجر به شیوع بالای 5/42 درصد در میان کودکان خردسال در سن 12 ماهگی می شود. مطالعات غیرتصادفی نشان دادند که استفاده از پستانک های معمولی می تواند بر رشد ساختارهای دهان و صورت تأثیر منفی بگذارد و به طور بالقوه منجر به عفونت، کوتاه شدن مدت شیرخوارگی و ایجاد ناهنجاری های دندانی شود.

گزارش شده است که استفاده از پستانک ممکن است اثر محافظتی در برابر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) داشته باشد، اگرچه سطح شواهدی که این ادعا را تأیید می کند در حال حاضر بسیار پایین است.

اثرات استفاده از پستانک به مدت و دفعات آن بستگی دارد. برخی از مطالعات نشان می دهند که در طول عادات غیر تغذیه ای، نیروهای ایجاد شده توسط عضلات شیپوری buccinator (عضلات کنترل کننده حرکات گوشه های دهان) به سمت ناحیه خلفی هدایت می شوند. مشاهده شد که این نیروها می توانند رشد فک پایین را محدود کرده و باعث ایجاد دیستو اکلوژن شوند.

در مورد تغذیه با شیشه شیر، تأثیر آن مشابه آنچه در بالا توضیح داده شد است. مطالعات نشان دادند که کودکانی که با شیشه شیر تغذیه می شوند در مقایسه با کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، بیشتر در معرض کراس بایت خلفی قرار دارند.

درگیری متفاوت ماهیچه ها و تأثیر متفاوت بر کام در طول مکیدن با شیشه شیر احتمالاً مسئول ناهماهنگی دندان ها و رشد عرضی غیر طبیعی کام است، شرایطی که منجر به کراس بایت خلفی می شود.

با مطالعه اکلوژن در دندان های شیری و عوامل محیطی مؤثر بر رشد صحیح آن، می توان به اهمیت و پیچیدگی رشد صحیح اکلوژن پی برد.

با توجه به کمبود مطالعات در زمینه جغرافیایی، محققان به دنبال آن هستند که بتوانند در آینده راهنمای معرفی مواد غذایی در دوران کودکی ایجاد کنند که به نفع عملکرد صحیح ماهیچه ها و رشد کافی فک ها باشد. تحقیقات گذشته با تجزیه و تحلیل عوامل محیطی که ممکن است در تغییرات اکلوژن در دندان های شیری نقش داشته باشند نشان می دهند که شیوع کمتر ساییدگی اکلوزال و پروگزیمال دندان با بروز بیشتر فشردگی مرتبط است.

در این مطالعه وقتی به عادات غیر تغذیه ای اشاره می شود، به طور خاص منظور استفاده از پستانک است. یک مطالعه جداگانه نشان داد که استفاده از پستانک برای بیش از 36 ماه با ایجاد مال اکلوژن اپن بایت قدامی همراه بود.

مطالعه ای انجام شد که نشان داد کودکانی که بیش از ۲ سال از پستانک استفاده می کردند، احتمال بیشتری برای ابتلا به اپن بایت قدامی داشتند که مشخصه ویژه آن اورجت منفی و اوربایت است. در مقابل، کودکانی که از پستانک برای مدت کوتاه تر از ۲ سال یا کمتر استفاده می کردند، مقادیر اوربایت و اورجت را در محدوده متوسط ​​(به ترتیب تقریباً ۲ تا ۳ میلی متر) نشان دادند. استفاده طولانی مدت از پستانک منجر به کاهش معنا دار آماری در عمق کام می شود که باعث فشرده شدن قوس دندانی بالا می شود. با این حال، مطالعه اخیر دیگری نشان داد که مدت استفاده از پستانک می تواند بر ارتباط بین مدت زمان طولانی تر شیردهی و شیوع کمتر اپن بایت تأثیر بگذارد. هنگام بررسی عادت مکیدن کودکان با پستانک، ارتباط معنا داری بین فقدان فضای دیاستم فیزیولوژیکی و کاهش قوس دندانی پایین پیدا شد. در نتیجه، کاهش فضای فیزیولوژیکی باعث افزایش احتمال بروز فشردگی و مال اکلوژن در دندان های دائمی می شود.

تأثیر عادات دوران کودکی روی رشد فک

تأثیر رژیم غذایی کودکی بر رشد فک

کودکانی که رژیم غذایی آنها عمدتاً شامل مایعات و یا غذاهای نیمه جامد است، همزمان با کاهش مقادیر اورجت، کاهش فضاهای فیزیولوژیکی را تجربه می کنند. برعکس، اگر یک رژیم غذایی جامد غالب باشد، اندازه گیری دیاستم فیزیولوژیکی، بویژه در قوس دندانی پایین، تمایل به افزایش دارد. جویدن نقش مهمی در سایش دندان دارد و رشد استخوان را از طریق جویدن تحریک می کند و به رشد صحیح فک ها کمک می کند. فاکتورهای اکلوژن ایده آل مانند دیاستم های بین دندانی و فضاهای بین دندان های لترال و نیش با رشد مناسب فک مرتبط هستند.

نتیجه گیری

کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند در مقایسه با کودکانی که با شیر خشک تغذیه می شوند، مقادیر اکلوژن ایده آل مطلوب تری را نشان می دهند. علاوه بر این، هنگامی که تغذیه تکمیلی با غذاهای جامد شروع می شود، احتمال بیشتری برای یافتن دیاستم برتر وجود دارد و معرفی زودتر غذاهای جامد با مقادیر اکلوژن ایده آل بهتر همراه است.

استفاده از پستانک با کاهش رشد فضای بین دندان های لترال و نیش همراه است، در حالی که دفعات بیشتر مصرف مایعات یا غذاهای نیمه جامد با افزایش مقادیر اورجت مرتبط است. برعکس، معرفی غذاهای جامد باعث بزرگ شدن دیاستم فک پایین می شود.

تحقیقات بیشتر برای ایجاد دستورالعمل هایی برای معرفی غذاهای کمکی در دوران کودکی که باعث رشد مناسب فک ها می شوند، ضروری است.