سینوس های پوستی با منشاء دندانی

این یک پدیده عادی است که پزشکان علت مجراهای سینوس های پوستی صورت را اشتباه تشخیص می دهند، و نتوانند تشخیص دهند که بسیاری از آنها منشاء ادونتوژنیک دارند. عفونت های مزمن اطراف اپکس ریشه دندان می توانند به داخل دهان و در برخی موارد نادرتر از طریق مجرای سینوس به سمت پوست راه خروج پیدا کنند. علائم دندانی همیشه وجود ندارند و این تصاویر بالینی را بیشتر گیج می کند. عدم شناسایی منشاء دندانی ممکن است منجر به انجام درمان های غیر ضروری و غیر مؤثر شود. حذف عفونت های دندانی از طریق کشیدن دندان یا درمان ریشه می تواند منجر به رفع سینوس پوستی شود. ما مجموعه ای از سینوس های تخلیه شونده از راه پوست با منشاء دندانی را ارائه می دهیم که پس از درمان های دندانپزشکی به سرعت برطرف می شوند و امیدورایم گنجاندن عفونت با منشاء دندانی در تشخیص های افتراقی چنین ضایعاتی در سر و گردن اهمیت پیدا کند.

سینوس پوستی با منشاء دندانی چیست؟

مجرای سینوس پوستی با منشاء دندانی همچنان یک چالش برای تشخیص است. آنها پیوسته توسط پزشکان و جراحان اشتباه و به عنوان ضایعات با منشاء غیر دندانی تشخیص داده می شوند، که باعث می شود روش هایی برای درمان آنها در پیش گرفته شوند که انجام آنها هیچ ضرورتی ندارد و مؤثر نیز واقع نخواهند شد. ضایعات ممکن است برای یک دوره زمانی طولانی مدت ادامه پیدا کنند، قبل از آنکه تشخیص صحیح داده شود و منشاء دندانی آن به درستی درمان شود.

مجرای سینوسی ارتباطی بین یک منطقه بسته شده التهاب/عفونت به یک سطح اپیتلیال یا حفره بدن است. شایع ترین علل مجراهای سینوس های پوستی داخل صورت و گردن نتیجه ترشح مزمن عفونت های دندانی است. چنین سینوس های مزمن تخلیه شونده ای، نشان دهنده نیاز به ارزیابی های دندانی دقیق هستند. در نتیجه تشخیص اشتباه، ممکن است درمان های غیر ضروری و غر مؤثری مانند چندین دوره تکرار مصرف آنتی بیوتیک ها، چندین نمونه برداری، برش ضایعه پوستی با جراحی، و در برخی موارد، حتی رادیوتراپی برای بیمار انجام شوند. این درمان ها تنها تسکین موقتی برای سینوس بوجود می آورند و قطعاً پس از آن مجدداً تکرار می شود. وقتی منبع عفونت با منشاء دندانی ار بین برود، انتظار می رود بهبود سینوس ظرف 5 تا 14 روز اتفاق بیفتد.

عفونت سینوس با منشا دندانی

سابقه طبیعی این شرایط

عفونت اطراف اپکس (نوک) ریشه دندان در پی نکروز پالپ اتفاق می افتد، که معمولاً نتیجه پوسیدگی های دندانی یا حوادث تروماتیک است. روند التهابی که در پالپ دندان آغاز می شود به الیاف پریودنتال لیگامان و به داخل استخوان اطراف منتشر می شود تا آبسه دندانی پری آپیکال شکل بگیرد. این روند به آرامی پیش می رود، استخوان را جذب می کند و رو به جلو به سمت صفحه کورتیکال در امتدادی مسیری با کمترین مقاومت منتشر می شود. وقتی آبسه به درون استخوان کورتیکال نفوذ می کند، ممکن است وارد فضای صورت شود، و به شکل یک آبسه متمرکز یا سلولیت درآید. ایجاد مجرای سینوسی از آبسه باعث تخلیه چرک بیشتر از داخل دهان، و کمتر از راه پوست در فک پایین می شود.

اگر عفونت از فک و قسمت بالای پیوند عضله بوکیناتور در فک بالا یا زیر پیوندهای منتلیس، میلوئوئید، یا بوکیناتور در فک پایین خارج شود، سینوس به صورت خارج دهانی تخلیه می شود. اگر سوراخ شدن صفحه کورتیکال زیر پیوندهای عضلانی در فک بالا و بالای پیوندهای عضلانی در فک پایین باشد، سینوس به احتمال زیاد به صورت داخل دهانی تخلیه می شود. نقطه تخلیه تا حدودی به طول ریشه دندان و موقعیت اپکس نسبت به پیوندهای عضلانی بستگی دارد. برخی مؤلفان مدعی هستند سینوس های خارج دهانی بیشتر در کودکان و نوجوانان شایع است زیرا دندان های آنها هنوز به طور کامل بیرون نیامده اند و استخوان آلوئولار آنها نیز به طور کامل رشد نکرده است، بنابراین، ریشه ها در عمق بیشتری قرار گرفته اند. با این حال، اکثر موارد گزارش های موجود اساساً افراد بزرگسال هستند، بنابراین این دیدگاه تأیید نمی شود.

در نتیجه تخلیه چرک، عفونت مزمن درجه پایین همیشه با سابقه درد حاد همراه نیست و بیماران به ندرت ضایعه پوستی را با علت دندان درد مرتبط می دانند.

عفونت سینوس با منشا دندانی

علائم بالینی سینوس پوستی با منشاء دندانی

سینوس تخلیه خارج دهانی معمولاً به صورت یک ندول اریتماتوز، صاف، و غیر حساس با پوسته پوسته شدن همراه است، که از آن به صورت دوره ای چرک تخلیه می شود. گودی یا انقباض زیر سطح پوست مشخص است. معمولاً می توان مجرای طناب مانندی که به استخوان آلوئول زیرین در ناحیه دندان مشکوک متصل است را لمس کرد.

علائم مربوط به دندان ها فقط در 50% از بیماران مشاهده می شوند و ان ممکن است به همین دلیل باشد که بیماران اغلب در ابتدا از پزشک کمک می خواهند. علاوه بر این، سینوس تخلیه کننده پوستی ممکن است با علت اصلی منشاء دندانی فاصله داشته باشد و این دو عامل در کنار هم ممکن است باعث تأخیر در تشخیص شوند. دندان های درگیر همیشه غیر زنده هستند اما ممکن است همیشه به ضربه حساس نباشند.

دندان های فک پایین با نسبت 4 به 8، با دندان های فک بالا درگیر هستند، که 50% از سینوس های فک پایین از دندان های پیشین یا نیش فک پایین منشاء می گیرند. اصلاً تعجبی ندارد که شایع ترین مجرای سینوسی پوستی در چانه یا ناحیه زیر پوستی دیده می شوند. دندان های پرمولر عموماً به ناحیه زیر فک اشاره می کنند، در حالی که دندان های مولر فک پایین می توانند پوست زیر فک پایین یا گونه را نیز نشان دهند. دندان های پیشین فک بالا ممکن است به کف بینی اشاره کنند، در حالی که دندان های نیش عموماً به زیر کانتوس داخلی چشم اشاره می کنند. دندان های پرمولر و مولر فک بالا ممکن است به گونه ها اشاره کنند.

تشخیص به چه صورت است؟

برای رسیدن به تشخیص صحیحف پزشک معالج باید با دقت به دنبال عفونت احتمالی با منشاء دندانی باشد. سابقه کامل ممکن است بروز هر گونه صدمات وارده اخیر یا گذشته به دندان ها را نشان دهد. گاهی اوقات بیماران قادر به یادآوری سابقه دندان درد قبل از ایجاد سینوس هستند. معاینات داخل دهانی باید هر گونه تغییر رنگ دندان یا ترمیم شدید دندان ها را مشخص کند. تست پالپ و تصاویر رادیوگرافی داخل دهانی به شناسایی دندان مقصر کمک می کنند.

عفونت های دندانی شایع ترین علت سینوس های پوستی در ناحیه گردن و صورت هستند و ابتدا باید در تشخیص افتراقی مورد توجه قرار گیرد. دیگر علل عبارتند از: استئومیلیت، اکتینومیکوز، جسم خارجی، عفونت موضعی پوست، گرانولوم پیوژنیک، غدد بزاقی، و فیستول مجرا، لنفادنیت چرکی، و نئوپلاسم می باشد.

درمان ها

عفونت دندان باید درمان شود، خواه با درمان اندودانتیک یا کشیدن دندان. برداشتن سینوس پوستی با جراحی ضروری نیست زیرا انتظار می رود پس از درمان دندانی، مجرا به صورت خود به خود پس از 5 تا 14 روز بسته شود. بهبود با قصد ثانویه اتفاق می افتد و گاهی اوقات ممکن است یک اسکار باقی بماند. در این موارد ممکن است برای بهبود زیبایی جراحی نیاز باشد.