بریج های دندانی بر پایه ایمپلنت – بخش دوم

در مقاله قبل بریج های دندانی بر پایه ایمپلنت را به شما معرفی کردیم و گفتیم در چه مواردی از آنها استفاده می شود. در ادامه راجع به نحوه عملکرد آنها صحبت کردیم و در انتها نخستین مرحله از روند کاشت ایمپلنت آنها را توضیح دادیم. در این مقاله مراحل بعدی کاشت ایمپلنت و نحوه آماده سازی بریج روی آن و چگونگی قرار گیری روی آن را برای شما توضیح خواهیم داد.

جراحی مرحله نخست- کاشت ایمپلنت

ماه اول- اگر هیچ پیوند استخوانی لازم نباشد.

ماه پنجم- اگر پیوند استخوان لازم باشد.

به محضی که مشخص شود استخوان کافی وجود دارد تا به شکل موفقی ایمپلنت را در جای خود نگه دارد، برای نخستین جراحی برنامه ریزی خواهد شد. این مرحله شامل قرار گیری ایمپلنت یا ایمپلنت ها داخل فک است. دندانپزشک معمولاً این جراحی را با استفاده از راهنمای جراحی دندانساز انحام می دهد. دندانپزشک برای قرار گیری با دقت ایمپلنت برنامه ریزی می کند تا این اطمینان را بوجود بیاورد که وضعیت آنها اجازه می دهد بریج جدید ظاهری کاملاً طبیعی خواهد داشت.

برای کمک به مشخص نمودن اینکه ایمپلنت کجا باید قرار بگیرد، دندانپزشک یک مدل مومی از آنچه بریج ها پس از تکمیل به نظر خواهند رسید می سازد. برای این کار، از نمونه دهان استفاده می کند که با استفاده از قالبی که از دندان ها و فک گرفته شده ساخته شده است.

بریج های دندانی بر پایه ایمپلنت

با استفاده از مدل مومی، دندانپزشک راهنمای جراحی را خواهد ساخت. راهنمای جراحی تکه شفاف پلاستیکی شبیه محافظ دندان است. این قطعه روی دندان های موجود قرار می گیرد و تا قسمتی که دندان ها وجود ندارند امتداد می یابد تا نشان دهد لازم است ایمپلنت کجا قرار بگیرد.

بریج های دندانی بر پایه ایمپلنت

اگر ایمپلنت در فک پایین قرار گرفته باشد، پس از جراحی مرحله نخست، متخصص سه یا چهار ماه، و اگر در فک بالا قرار گرفته باشد، پنج یا شش ماه صبر خواهد کرد و پس از آن برای جراحی مرحله دوم برنامه ریزی می کند. طی این مدت، استخوان و ایمپلنت با یکدیگر جوش می خورند.

ایمپلنت ها در انواع مختلف وجود دارند. شناخته شده ترین آنها ایمپلنت های ریشه مانند هستند، که به شکلی طراحی شده اند که مانند ریشه دندان عمل می کنند. این نوع ایمپلنت ها داخل استخوان فک و در جای خالی ایجاد شده پس از افتادن دندان طبیعی قرار می گیرند.

جراحی دوم

ماه چهارم یا پنجم- بدون پیوند استخوان، فک پایین

ماه ششم یا هفتم- بدون پیوند استخوان، فک بالا

ماه هشتم یا نهم- با پیوند استخوان، فک پایین

ماه دهم یا یازدهم- با پیوند استخوان، فک بالا

به محض جوش خوردن ایمپلنت ها با استخوان، می توان برای جراحی دوم برنامه ریزی کرد. دندانپزشک با گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس این اطمینان را بوجود می آورد که آیا ایمپلنت برای جراحی دوم آماده است یا خیر. این جراحی ساده تر از جراحی اول است. برش کوچکی داخل لثه ها ایجاد می شود تا پوشش روی نوک ایمپلنت ها برداشته شود.

پس از برداشته شدن بافت روی ایمپلنت، کولاری به نام هیلینگ کپ روی آن قرار می گیرد. کولار قطعه اى فلزی با مقطع عرضى مدور است كه به ايمپلنت دندانى متصل می شود و به بافت نرم نفوذ می كند اين قطعه هدايت ترميم بافت هاى مخاطى اطراف ایمپلنت را بر عهده دارد وآنها را از سر ایمپلنت دور نگه می دارد و پس از خارج كردن آن دسترسى به پلتفرم ايمپلنت امکانپذیر است. کولار روی ایمپلنت قرار می گیرد تا زمانی که بریج موقت کار گذاشته شود.

ساخت بریج دندان

بریج های بر پایه ایمپلنت انواع مختلفی دارند. آنها را می توان با استفاده از پیچ یا سمان به ایمپلنت متصل کرد. آنها را می توان مستقیماً به ایمپلنت یا اباتمنت وصل کرد. دندانپزشک می تواند مشخص نماید کدام گزینه برای شما مناسب تر است.

اگر از بریج های پیچ شونده استفاده شود، گام نخست برداشتن هیلینگ کپ و بستن یک اباتمنت دائمی با پیچ روی ایمپلنت است. در حالی که اباتمنت در جای خود قرار دارد، قالبی ساخته می شود. اباتمنت مانند یک دندان طبیعی شکل داده می شود که بریده شده است تا داخل تاج قرار بگیرد.

جلسه بعد، بریج موقت روی اباتمنت قرار خواهد گرفت. این بریج به مدت چهار تا هشت هفته در جای خود باقی خواهد ماند. بریج موقت از مواد نرم تری ساخته می شود تا مانند ضربه گیر عمل کند و در برابر فشارهای وارده به ایمپلنت از آن محافظت کند.

طی جلسه بعد، دندانپزشک تناسب چارچوب فلزی که بریج پرسلاین روی آن قرار می گیرد را بررسی می کند. اگر چارچوب به درستی تناسب نداشته باشد، لازم است تنظیم شود و باید یک مرتبه دیگر برای امتحان کردن آن مراجعه کنید. ممکن است لازم باشد چند مرتبه مراجعه کنید تا تناسب کاملاً ایجاد شود. اگر دندان ها متصل نشوند، هر دندان به طور جداگانه امتحان خواهد شد.

وقتی چارچوب فلزی تناسب کامل داشته باشد، بقیه بریج نیز تکمیل می شود، و داخل دهان قرار می گیرد و در جای خود محکم می شود.

مراقبت از بریج بر پایه ایمپلنت

شما می توانید منطقه بین لثه ها و بریج را پاکسازی کنید. برای این نوع پاکسازی، دندانپزشک می تواند نخ دندان مخصوص یا مسواک کوچکی را به شما پیشنهاد دهد. در غیر اینصورت، می توانید با بریج مانند دندان های طبیعی برخورد کنید. اگر با بریج بر پایه ایمپلنت خود مشکل دارید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. دندانپزشک ممکن است بخواهد پس از شش ماه برای چکاپ مجدداً شما را ویزیت کند.

تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس چه چیزی نشان می دهند؟

در تصاویر رادیوگرافی می توانید ایمپلنت های داخل استخوان فک و بریج را مشاهده کنید.

مشکلات احتمالی

علاوه بر خطرات جراحی و احتمال مواجه شدن کاشت ایمپلنت با شکست، پیچ ها می توانند بشکنند یا شل شوند. روکش ها نیز می توانند بشکنند یا شل شوند.

از ایمپلنت چه انتظاری باید داشت؟

بریج های بر پایه ایمپلنت نسبت به پروتزهای پارسیل متحرک که روی لثه ها قرار می گیرند، احساس امنیت و راحتی بیشتری بوجود می آورند و بریج می تواند کاملاً شبیه دندانی به نظر برسد که جایگزین آن شده است.