مقالات آموزشی دندانپزشکی ترمیمی

انواع عفونت اطراف ایمپلنت دندان: عفونت اطراف ایمپلنت دندان دو دسته هستند موکوزیت اطراف ایمپلنت و پری ایمپلنتایتیس.که اولی عفونت بافت نرم اطراف ایمپلنت دندانی و دومی انباشته شدن تدریجی پلاک دندانی است.

درمان اندودانتیک، درمان ریشه، یا عصب کشی، می توانند دندان را نجات دهند و موجب بهبود دندان دردی شوند که فرد تجربه می کند. پس از اتمام درمان ریشه، حداقل به مدت چند روز از فشار دادن سایر دندانهای خود روی دندان عصب کشی شده بپرهیزید

مینای دندان سخت ترین ساختار بدن انسان است. از آنجا که مینای دندان شفاف است، از داخل آن می توان نور را دید. مینای دندان بیرونی ترین، سخت ترین و با دوام ترین سطح دندان است که از عاج آن محافظت می کند.

روکش دندان کلاهکی دندان مانند است که روی دندان شکسته یا دندانی که سفیدی خود را از دست داده است قرار می گیرد. روکش قادر است اندازه، استحکام، ظاهر و عملکرد دندان اصلی را احیاء نماید.

روکش روی ایمپلنت، کلاهک دندانی است که روی بیرونی ترین قسمت ایمپلنت های دندانی قرار می گیرد. در واقع این قطعه جایگزین دندانی می شود که از دست رفته است و خود ایمپلنت جایگزین ریشه دندان می شود.

عفونت اطراف ایمپلنت دندانی از جمله بیماری شایع پیرامون ایمپلنت دندان هستند. پری ایمپلنتایتیس، روند التهابی مخربی است که بافت های نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندان را تحت تأثیر قرار می دهد.

خوشبختانه، با کمک تکنیک های جدید پیوند استخوان، استخوانی که از دست رفته است را می توان مجدداً احیاء نمود. این کار با استحکام بخشیدن به استخوان فک می تواند روی سلامت و نیز ظاهر فرد تأثیر داشته باشد

انواع مختلف ایمپلنت های دندان در دسترس هستند که معمولاً از جنس تیتانیوم هستند و مستقیماً در داخل استخوان فک قرار می گیرند. علیرغم این واقعیت، دندانپزشک معمولاً شرایط هر بیمار را به صورت مجزا می سنجد تا نوع درست آن را انتخاب کند

شکست کاشت ایمپلنت دندان می تواند ناشی از عوامل موضعی یا سیستمیک، خود فرایند جراحی، یا مراقبت های پس از آن باشد.به خاطر داشته باشید که شکست ایمپلنت های دندان همیشه در نتیجه پس زدن آنها توسط بدن نیست