التهاب لثه

Gingivitis که تحت عنوان التهاب لثه شناخته می شود، اولین مرحله ی بیماری لثه می باشد که در حین حال درمان بیماری پریودنتال در این مرحله نسبت به سایر مراحل آسان تر می باشد. در عمل بیماری لثه سه مرحله اصلی دارد:

1. ژنژیویت یا التهاب لثه: ژنژیویت اولین مرحله از بیماری لثه است که با التهاب لثه ها آغازمی شود که دلیل اصلی آن به خاطر پلاک های ایجاد شده روی خط لثه می باشد. در صورتی که بهداشت دهان و دندان رعایت نشود، یعنی اگر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه به طور صحیح انجام نشود، پلاک دندانی باقی می ماند و در ادامه باکتری های موجود در پلاک با تولید توکسین (سم) بر بافت لثه تاثیر گذاشته و باعث ابتلا به بیماری لثه ژنژیویت یا التهاب لثه شود. در مراحل اولیه بیماری لثه، امکان بازیابی آسیب وارد شده وجود دارد و در این مرحله از بیماری استخوان و بافت نگه دارنده دندان هنوز تحت تاثیر قرار نگرفته است.
   

   التهاب لثه

2. پریودنتیت: در این مرحله، استخوان اطراف دندان و فیبرهای نگهدارنده آن به صورت غیر قابل برگشت دچار آسیب می شوند. در این زمان ممکن است تشکیل کیسه های خاص در زیر خط لثه شروع شود و این کیسه ها محل گیر افتادن غذا و مواد باقیمانده در دهان است که باعث عفونت لثه می شود.
3. پریودنتیت پیشرفته: پریودنتیت پیشرفته آخرین مرحله از بیماری لثه است که در آن فیبرها و استخوان نگهدارنده دندان ها تخریب می شوند و این تخریب می تواند باعث سست شدن دندان ها یا حرکت آنها در دهان شود. این مشکل می تواند بر وضعیت گاز گرفتن دندان ها تاثیر گذارد و اگر نتوان با استفاده از روش های درمان پیشرفته دندان ها را نجات داد، ممکن است نیاز به کشیدن دندان وجود داشته باشد.

از جمله علائم شایع التهاب لثه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. تورم
2. حساسیت بافت پریودنتال
3. قرمزی و نرمی لثه ها در اطراف دندان ها
4. بد بو شدن دهان و نفس ( Halitosis )
5. وجود لکه های سفید یا پلاک روی لثه
6. ظاهر شدن ریشه ی دندان ها به علت تحلیل لثه
7. ایجاد تغییر در وضعیت قرارگیری دندان ها در کنار یکدیگر در زمان گاز گرفتن
8. وجود خونریزی لثه در زمان مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن

التهاب لثه

التهاب لثه

از اصلی ترین عوامل ایجاد کننده ی این بیماری به موارد زیر می توان اشاره کرد:

• بهداشت نامناسب دهان
• تغذیه نامناسب ، خصوصاً کمبود ویتامین ها که باعث بیماری هایی مثل اسکوربوت یا پلاگر می شوند
• کشیدن سیگار
• واکنش های نامطلوب داروئی مثل واکنش به داروهایی مثل فنی توئین و باربیتال و قرار گرفتن در معرض سرب و بیسموت
• آسیب یا تروما به لثه ها به هر علتی ، مثل مسواک زدن شدید یا آب کشیدن شدید
• استرس
• بسیاری از افراد نیز در دوران بلوغ یا اوایل بزرگسالی به علت تغییرات هورمونی دچار ژنژیویت می شوند که ممکن است دائمی شده یا دچار عودهای مکرر شود . این شرایط بستگی به وضعیت سلامت و بهداشت دندان ها و لثه ها دارد
• درمان های ارتودنسی
• ضعیف سیستم ایمنی (برای مثال در نتیجه بیماری هایی مثل ایدز یا روش های درمانی مشخص مثل شیمی درمانی)

التهاب لثه

درمان التهاب لثه

بهترین راه برای درمان بیماری لثه حفظ بهداشت دهان و دندان است، اگر چه گاهی اوقات روش های درمانی و دندانی ضروری هستند. بعضی از روش های درمان دندانی که در صورت داشتن بیماری لثه توصیه می شوند عبارتند از:

• جرم گیری و صیقل دادن: برای از بین بردن پلاک و جرمی که روی دندان ها تشکیل می شود، جرم گیری دندان ها بسیار موثر می باشد. این عمل یک نوع پاکسازی حرفه ای است که عموما توسط دندان پزشک صورت می گیرد و در درمان التهاب لثه موثر است. در صورتی که پلاک یا جرم زیادی بر روی دندان ها تشکیل شده باشد، باید بیش از یک مرتبه پاکسازی و جرم گیری انجام شود.
• تسطیح سطح ریشه :در بعضی از موارد بیماری لثه، به تسطیح سطح ریشه نیاز است. پاکسازی قسمت زیرین لثه ها باعث از بین رفتن باکتری ها در ریشه دندان ها می شود.

در صورتی که بیماری در مرحله ی پیشرفته تری باشد احتمال نیاز به روش های درمانی دیگری مثل جراحی لثه یا خارج ساختن دندان آسیب دیده وجود دارد.