لق شدن دندان در بزرگسالان برخلاف کودکان یک پرچم قرمزبا پیام مشکلات دندانی خواهد بود که عمدتا نیازمند بررسی و درمان فوری دارد. هر چند شایع ترین دلیل برای لق شدن دندان در افراد بزرگسال بیماری پریودنتیت است (بیماری لثه)، اما صدمه، آسیب یا تومور نیز می توانند دارای تاثیر مشابه بر دندان ها باشند.
در حالت معمول، مقدار مشخصی حرکت در بین دندان ها عادی است، چون دندان ها در محل خود کاملا ثابت قرار نگرفته اند که دلیل آن این است که دندان ها از طریق یک بافت دارای قابلیت ارتجاع محدود، به استخوان فک متصل هستند و قابلیت حرکت جزئی دندان ها را فراهم کرده اند.
لق شدن دندان در بزرگسالان
از دلایل عمده ی لق شدن دندانها در بزرگسالی عبارت است از:
بیماری های پریودنتال(بیماری های لثه): به گفته موسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی ، بیماری های پریودنتال نه تنها روی لثه ، بلکه روی رباط و استخوان های اطراف دندان ها که آنها را حمایت می کنند تاثیر می گذارد. این بیماری ها یکی از شایع ترین دلایل شل شدن و تغییر دندان ها می باشند. انباشته شدن باقیمانده مواد غذایی و پلاک های باکتری ها بر روی دندان و سپس خط لثه پس از گذشت زمان، سبب نفوذ عفونت ها به بافت ریشه موجود بین دندان و استخوان می شود و نهایتا استخوان دندان را تحت تاثیر قرار می دهد. التهاب و آسیب وارد شده به استخوان می تواند ساختاری را که دندان بر روی آن قرار دارد تحت تاثیر قرار دهد و در نهایت باعث لق شدن دندان شود.
لق شدن دندان در بزرگسالان
هورمون های دوران بارداری: سطح بالای استروژن و پروژسترون در دوران بارداری می تواند بر روی رباط و استخوان اطراف دندان ها ناثیر گذارد و سبب شل شدن و تحرک دندان ها شود. خوشبختانه، معمولا این وضعیت موقت است و به طور معمول باعث از دست دادن دندان نمی شود مگر اینکه عوارض دیگر، مانند بیماری پریودنتال وجود داشته باشد. بهتر است با مشاهده ی اولین نشانه از هر حرکت دندانی در دوران بارداری با دندانپزشک مشورت شود.
پوکی استخوان: هر دو گروه مردان و زنان احتمال دارد که به پوکی استخوان مبتلا شوند. در این بیماری استخوان ها در سراسر بدن تراکم کمتری پیدا می کنند و در معرض شکستگی بیشتر قرار می گیرند. زمانی که تراکم استخوان اطراف دندان ها کاهش یابد می تواند سبب شل شدن دندان ها شود. به گفته موسسه ملی بهداشت، زنان مبتلا به پوکی استخوان سه برابر بیشتر در خطر از دست دادن دندان نسبت به زنان بدون این بیماری می باشند. انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کند که دندانپزشک خود را در مورد داروهایی که برای درمان پوکی استخوان مصرف می کنید مطلع سازید زیرا ممکن است این داروها با درمانهای خاص دندانپزشکی تداخل داشته باشدو سبب بروز بیماریی به نام استئونکروز (Osteonecrosis) ، که منجر به شل شدن دندان ها می شود، شود.
لق شدن دندان در بزرگسالان
نیرو و ضربه های غیر معمول: لیگامان پریودنتال و بافت همبندی که مسئول نگه داشتن دندان ها در محل خود می باشند، هر زمان که در معرض کشیدگی یا نیروهای افراطی بگیرند، می توانند آسیب هایی را برای دندان در پی داشته باشند. زمانی که لیگامان پریودنتال کشیده شود، ممکن است لق شود مثلا ساییدن دندان ها در خواب ، وجود دندانی که اندازه ی طبیعی نداشته باشد یا هر ضربه به دهان مثل تصادف ها، می تواند سبب آسیب به رباط ها و استخوان اطراف دندان شود. هر گونه آسیب به منطقه دهان یک موقعیت اورژانس دندانپزشکی به شمار می آید و باید فورا به دندانپزشک مراجعه شود.
لق شدن دندان در بزرگسالان
علائم: یمارانی که با مشکل لق شدن دندان ها مواجه هستند، معمولا دارای علائم ناراحتی در زمان جویدن غذا، وجود درد به خاطر حرکت دندان ها ، قرمزی ، ورم یا حتی جراحت در بافت لثه می باشند.
درمان
نوع درمان بستگی به علت شل شدن دندان ها دارد ولی به طور کلی شامل:
تمیز کردن همه لثه ها
اصلاح نحوه قرار گرفتن دندان ها در کنار یکدیگر (اصلاح موقعیت گاز گرفتن دندان ها)
استفاده از اسپیلینت
استفاده از محافظ شبانه
تمیز کردن دندان لق شده از همه توده های باکتری موجود بر روی آن می تواند باعث کاهش حرکت آن شود. انجام این کار همچنین می تواند به کنترل بیماری پریودنتیت لثه که در آن ریشه علت حرکت دندان و لق شدن آن است، کمک کند.