سرطان دهان

سرطان دهان به سرطانی اشاره دارد که در هر یک از قسمت هایی ایجاد می شود که دهان را تشکیل می دهند (حفره دهان).

سرطان دهان می تواند روی این قسمت ها رخ دهد:

• لب ها
• لثه ها
• زبان
• پوشش داخلی گونه ها
• سقف دهان
• کف دهان (زیر زبان)

سرطانی که در قسمت داخلی دهان بروز پیدا می کند، گاهی اوقات سرطان دهان یا سرطان حفره دهان نامیده می شود. سرطان دهان یکی از چندین نوع سرطان است که در دسته ای به نام سرطان های سر و گردن قرار می گیرد. به این معنی که، تومورها همچنین می توانند در غده هایی که بزاق تولید می کنند، لوزه های پشت دهان، و بخشی از گلو که دهان شما را به نای (حلق) شما وصل می کند، ایجاد شود. با این حال، این نوع سرطان ها کمتر شایع هستند.

سرطان دهان و سایر سرطان های سر و گردن اغلب به طور مشابه درمان می شوند.

علائم سرطان دهان

علائم و نشانه های سرطان دهان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• زخم های دهان که دردناک هستند و طی چند هفته بهبود نمی یابند.
• وجود زائده یا توده های غیر قابل توضیح و مداوم داخل دهان یا گردن که از بین نمی روند.
• وجود توده های غیر قابل توضیح و مداوم در غدد لنفاوی در گردن که از بین نمی روند.
• لق شدن یک یا چند دندان بدون هیچعلت مشخصی، یا حفره دندانی که پس از کشیدن دندان بهبود نمی یابد.
• بی حسی بی دلیل، مداوم یا احساس عجیب در لب ها یا زبان.
• گاهی اوقات، تکه های سفید قرمز یا مایل به قرمز روی پوشش داخلی دهان یا زبان می توانند علائم اولیه سرطان باشند، بنابراین باید آنها را نیز بررسی کرد. اینها شایع هستند و به ندرت نشانه سرطان هستند، اما گاهی اوقات می توانند به سرطان تبدیل شوند، بنابراین در صورت داشتن آنها ارزش مراجعه به پزشک دارد.
• درد یا مشکل بلع (دیسفاژی یا نارسایی بلع)
• تغییر در صدا یا مشکلات گفتار، مانند نوک زبانی حرف زدن
• کاهش وزن غیر عمدی
• خونریزی یا بی حسی در دهان
• مشکل در حرکت فک خود
• درد لب یا دهان که بهبود نمی یابد
• درد گوش

چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت داشتن هر گونه علائم و نشانه مداومی که باعث آزار شما می شوند و بیش از دو هفته طول می کشند، به پزشک یا دندانپزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما احتمالاً دیگر دلایل شایع برای علائم و نشانه های شما مانند عفونت را بررسی خواهد کرد.

علل بروز سرطان های دهان

سرطان های دهان هنگامی شکل می گیرند که سلول های روی لب ها یا داخل دهان دچار تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد می کنند. DNA سلول ها حاوی دستورالعمل هایی است که به یک سلول می گویند چه کاری انجام دهند. تغییرات جهشی به سلول ها می گویند که هنگام مرگ سلول های سالم، به رشد و تقسیم خود ادامه دهند. انباشته شدن سلول های سرطانی غیر طبیعی دهان می تواند یک تومور را تشکیل دهد. با گذشت زمان ممکن است آنها داخل دهان و روی دیگر مناطق سر و گردن یا سایر قسمت های بدن منتشر شود.

سرطان های دهان عموماً در سلول های صاف و نازک (سلول های سنگفرشی) آغاز می شوند که روی لب ها و داخل دهان شما را پوشش می دهد. اکثر سرطان های دهانی، سرطان های سلول سنگفرشی هستند.

هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث جهش در سلول های سنگفرشی می شوند که منجر به بروز سرطان دهان می شوند. اما پزشکان عواملی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش دهند.

عوامل خطر سرطان های دهان

عواملی که می توانند خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش دهند عبارتند از:

• استفاده از هر نوع دخانیات، از جمله سیگار، سیگار برگ، پیپ، جویدن و اسنیف (مصرف از راه بینی) تنباکو، از بین سایر انواع مصرف تنباکو
• استفاده از الکل سنگین
• قرار گرفتن بیش از حد لب ها در معرض خورشید
• ویروسی که از طریق مقاربت منتقل می شود، به نام پاپیلومای انسانی (HPV)
• یک سیستم ایمنی ضعیف

جلوگیری از بروز سرطان دهان

هیچ راه اثبات شده ای برای جلوگیری از بروز سرطان دهان وجود ندارد. با این حال، با انجام کارهای زیر می توانید خطر ابتلا به سرطان دهان را کاهش دهید:

• مصرف دخانیات را متوقف کنید یا شروع نکنید. اگر دخانیات مصرف می کنید، ترک کنید. اگر دخانیات مصرف نمی کنید، شروع نکنید. با استفاده از دخانیات، چه به صورت دودی و چه جویدن، سلول های داخل دهان شما را در معرض مواد شیمیایی خطرناکی قرار می دهد که باعث بروز سرطان می شوند.
• در صورت نوشیدن الکل، تنها در حد اعتدال بنوشید. مصرف بیش از حد و مزمن الکل می تواند موجب تحریک سلول های داخل دهان شما شود، و باعث شود آنها در برابر سرطان دهان آسیب پذیر شوند. اگر نوشیدن الکل را انتخاب کرده اید، این کار را به اعتدال انجام دهید. برای افراد بزرگسال سالم، به معنای حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان در تمام سنین و مردان بالای 65 سال، و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای مردان 65 ساله و جوان تر است.
• از قرار گرفتن بیش از حد لب ها در معرض خورشید اجتناب کنید. با ماندن در سایه در صورت امکان، پوست روی لب های خود را در برابر آفتاب محافظت کنید. یک کلاه با برگه بزرگ بپوشید که به طور مؤثری روی تمام صورت شما، از جمله دهان شما، سایه بیندازد. از ضد آفتاب لب به عنوان بخشی از روتین معمول محافظت در برابر آفتاب روی لب های خود بمالید.
• به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. به عنوان بخشی از معاینه روتین دندانپزشکی، از دندانپزشک خود بخواهید که کل دهان شما را برای مناطق غیر عادی که ممکن است نشانگر سرطان دهان یا تغییرات پیش سرطانی باشند، را بررسی کند.

سرطان دهان چگونه تشخیص داده می شود؟

آزمایشات و فرایندهای مورد استفاده برای تشخیص سرطان دهان عبارتند از:

• معاینه فیزیکی. پزشک یا دندانپزشک شما لب ها و دهان شما را بررسی خواهد کرد تا ناهنجاری ها را جستجو کند- مناطق تحریک شده، مانند زخم ها و لکه های سفید (لکوپلاکیا).
• برداشتن بافت برای آزمایش (بیوپسی یا نمونه برداری). در صورت پیدا شدن یک منطقه مشکوک، پزشک یا دندانپزشک شما در فرایندی به نام بیوپسی یا نمونه برداری، ممکن است یک نمونه از سلول ها را برای آزمایش در آزمایشگاه بردارد. پزشک ممکن است از یک ابزار برش برای بریدن یک نمونه از بافت استفاده کند یا از یک سوزن برای برداشتن یک نمونه استفاده کند. در آزمایشگاه، سلول ها برای سرطان یا تغییرات پیش سرطانی، که نشان دهنده خطر ابتلا به سرطان در آینده هستند، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.

تعیین گستردگی سرطان

پس از تشخیص سرطان دهان، پزشک شما برای تعیین گستردگی (مرحله) سرطان شما کار می کند. آزمایشاتی که برای مرحله بندی سرطان دهان انجام می شوند ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• استفاده از یک دوربین کوچک برای بررسی گلو. طی فرایندی به نام آندوسکوپی، پزشک شما ممکن است یک دوربین کوچک و انعطاف پذیر مجهز به یک چراغ را از گلوی شما عبور دهد تا بافت داخل حلق را از نظر علائمی که نشان دهند سرطان دهان شما فراتر از دهان رفته است بررسی کند.
• تست های تصویربرداری. انواع آزمایشات تصویربرداری ممکن است به تعیین اینکه آیا سرطان فراتر از دهان رفته است، کمک کند. تست های تصویربرداری ممکن است شامل عکس رادیولوژی با اشعه ایکس، سی تی، ام آر آی، و اسکن های مقطع نگاری با نشر پوزیترون (PET) باشند. البته همه افراد به همه این تست ها نیاز ندارند. پزشک بر اساس وضعیت شما تعیین می کند که کدام آزمایشات برای شما مناسب هستند.

مراحل سرطان دهان با استفاده از اعداد رومی I تا IV نشان داده می شوند. مراحل پایین تر، مانند مرحله اول، نشان دهنده یک سرطان کوچک تر و محدود به یک منطقه است. یک مرحله بالاتر، مانند مرحله چهارم، نشان دهنده یک سرطان بزرگ تر است، یا اینکه سرطان به دیگر مناطق سر یا گردن یا سایر مناطق بدن گسترش یافته است. مرحله سرطان شما به پزشک شما کمک می کند تا گزینه های درمانی شما را مشخص نماید.

درمان های سرطان دهان

درمان سرطان دهان به محل و مرحله سرطان شما، و همچنین سلامت عمومی شما و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد. شما ممکن است تنها یک نوع درمان داشته باشید، یا ممکن است تحت ترکیبی از درمان های سرطان قرار بگیرید. گزینه های درمانی عبارتند از جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی. در مورد گزینه های خود با پزشک خود صحبت کنید.

جراحي

جراحی برای سرطان دهان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی برای برداشتن تومور. جراح شما ممکن است تومور و حاشیه بافت سالم که آن را احاطه کرده است را با برش بردارد، تا اطمینان حاصل کند که همه سلول های سرطانی برداشته شده اند. سرطان های کوچک تر ممکن است از طریق جراحی های جزئی برداشته شوند. تومورهای بزرگتر ممکن است به فرایندهای گسترده تری نیاز داشته باشند. به عنوان مثال، برداشتن یک تومور بزرگ تر ممکن است شامل حذف بخشی از استخوان فک یا بخشی از زبان شما باشد.
• جراحی برای برداشتن سرطانی که به گردن گسترش یافته است. اگر سلول های سرطانی به غدد لنفاوی در گردن شما گسترش یافته باشند، یا اگر این خطر زیاد باشد که این اتفاق بر اساس اندازه یا عمق سرطان شما رخ داده باشد، جراح شما ممکن است فرایندی را برای برداشتن غدد لنفاوی و بافت مرتبط در گردن شما توصیه کند (برش بخشی از گردن). هنگام برش بخشی از گردن، هر سلول سرطانی که ممکن است به غدد لنفاوی شما گسترش یافته باشد، برداشته می شود. همچنین برای تعیین اینکه آیا بعد از جراحی به درمان اضافی نیاز خواهید داشت یا خیر، مفید است.
• جراحی برای بازسازی دهان. جراح شما پس از جراحی برای برداشتن سرطان، ممکن است جراحی ترمیمی را برای بازسازی دهان توصیه کند، تا در بازیابی توانایی صحبت کردن و غذا خوردن به شما کمک کند. جراح شما ممکن است پیوند پوست، عضله یا استخوان را از سایر قسمت های بدن برای بازسازی دهان شما انجام دهد. همچنین ممکن است از ایمپلنت دندان برای جایگزینی دندان های طبیعی شما استفاده شود.

جراحی خطر خونریزی و عفونت را به همراه دارد. جراحی برای سرطان دهان اغلب روی ظاهر شما، و همچنین توانایی شما در صحبت کردن، غذا خوردن و قورت دادن را تحت تأثیر قرار می دهد.

ممکن است برای کمک به خوردن، نوشیدن و مصرف دارو به یک لوله نیاز داشته باشید. برای استفاده کوتاه مدت، ممکن است لوله از طریق بینی و معده شما وارد شود. طولانی مدت، ممکن است یک لوله از طریق پوست و معده شما وارد شود.

پزشک ممکن است شما را به متخصصانی که می توانند در مقابله با این تغییرات به شما کمک کنند، ارجاع دهد.

پرتو درمانی

در پرتو درمانی از پرتوهای با انرژی بالا مانند اشعه X و پروتون ها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتو درمانی اغلب از طریق دستگاه خارج از بدن شما (پرتو افکنی خارجی) انجام می شود، گرچه می تواند از دانه های رادیواکتیو و سیم هایی که در نزدیکی سرطان شما قرار می گیرند (براکی تراپی) تأمین شود.

پرتو درمانی اغلب بعد از جراحی استفاده می شود. اما اگر سرطان دهان در مراحل اولیه باشد، گاهی اوقات ممکن است به تنهایی استفاده شود. در شرایط دیگر، پرتو درمانی ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شود. این ترکیب اثربخشی پرتو درمانی را افزایش می دهد، اما عوارض جانبی که ممکن است تجربه کنید را نیز افزایش می دهد. در موارد سرطان پیشرفته دهان، پرتو درمانی ممکن است به تسکین علائم و نشانه های ناشی از سرطان، مانند درد کمک کند.

عوارض جانبی پرتو درمانی برای دهان شما ممکن است شامل خشکی دهان، پوسیدگی دندان و آسیب به استخوان فک شما باشند.

پزشک توصیه خواهد کرد که قبل از آغاز پرتو درمانی به یک دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که دندان های شما تا حد امکان سالم هستند. هر دندان ناسالم ممکن است نیاز به درمان یا کشیدن داشته باشد. یک دندانپزشک همچنین می تواند به شما کمک کند تا دریابید که چگونه می توانید در طول و بعد از پرتو درمانی از دندان های خود مراقبت کنید تا خطر عوارض خود را کاهش دهید.

شیمی درمانی

شیمی درمانی درمانی است که در آن از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی می توانند به تنهایی یا به صورت ترکیب با سایر داروهای شیمی درمانی، یا همراه با سایر درمان های سرطان داده شوند. شیمی درمانی ممکن است اثربخشی پرتو درمانی را افزایش دهد، بنابراین این دو اغلب ترکیب می شوند.

عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع داروهایی که دریافت می کنید بستگی دارند. عوارض جانبی شایع شامل حالت تهوع، استفراغ و ریزش مو هستند. از پزشک خود بپرسید که احتمال بروز چه عوارض جانبی برای داروهای شیمی درمانی وجود دارد.

دارو درمانی هدفمند

دارو درمانی هدفمند با تغییر جنبه های خاص سلول های سرطانی که باعث رشد آنها می شوند، سرطان دهان را درمان می کنند. داروهای هدفمند می توانند به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی یا پرتو درمانی استفاده شوند.

سیتوکسیمابCetuximab  (Erbitux) یکی از روش درمانی هدفمند است که در شرایط خاص برای درمان سرطان دهان استفاده می شود. سیتوکسیماب عملکرد پروتئینی که در بسیاری از سلول های سالم یافت می شود را متوقف می کند، اما در انواع خاصی از سلول های سرطانی شیوع بیشتری دارد. عوارض جانبی عبارتند از بثورات پوستی، خارش، سردرد، اسهال و عفونت ها.

در صورت عدم کار کردن درمان های استاندارد، سایر داروهای هدفمند ممکن است گزینه ای باشند.

ایمونوتراپی Immunotherapy

در ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می شود. سیستم ایمنی بدن شما که با بیماری ها مبارزه می کند، ممکن است به سرطان شما حمله نکند، زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که سلول های سیستم ایمنی بدن را کور می کنند. ایمونوتراپی با اختلال در این فرآیند عمل می کند.

درمان ایمونوتراپی به طور کلی برای افراد مبتلا به سرطان پیشرفته دهان که به درمان های استاندارد پاسخ نمی دهند، نگه داشته می شود.

سبک زندگی و راهکارهای خانگی

مصرف دخانیات را ترک کنید.

سرطان های دهان با مصرف دخانیات از جمله سیگار، سیگار برگ، پیپ، جویدن و اسنیف تنباکو ارتباط نزدیکی دارند. همه افرادی که به سرطان دهان مبتلا هستند دخانیات مصرف نمی کنند. اما اگر این کار را انجام دهید، اکنون زمان ترک کردن است، زیرا:

• مصرف دخانیات باعث می شود که درمان کمتر مؤثر باشد.
• مصرف دخانیات باعث می شود بهبود بدن بعد از جراحی دشوارتر شود.
• مصرف دخانیات خطر عود سرطان و ابتلا به سرطان دیگر در آینده را افزایش می دهد.

ترک سیگار یا جویدن تنابکو می تواند بسیار دشوار باشد، و این هنگامی که تلاش می کنید یک وضعیت استرس زا مانند تشخیص و درمان سرطان را تحمل کنید، بسیار دشوارتر است. پزشک شما می تواند در مورد همه گزینه های شما، از جمله داروها، محصولات جایگزین نیکوتین، و مشاوره برای شما توضیح دهد.

نوشیدن الکل را ترک کنید.

الکل، بویژه هنگامی که با مصرف دخانیات ترکیب می شود، خطر ابتلا به سرطان دهان را تا میزان زیادی افزایش می دهد. اگر الکل می نوشید، نوشیدن هر نوع الکل را متوقف کنید. این ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان دوم کمک کند.

طب جایگزین

هیچ درمان پزشکی مکمل یا جایگزینی نمی تواند سرطان دهان را درمان کند. اما درمان های پزشکی مکمل و جایگزین ممکن است در مقابله با سرطان دهان و عوارض جانبی درمان سرطان، مانند خستگی به شما کمک کنند.

بسیاری از افرادی که تحت درمان سرطان قرار می گیرند، خستگی را تجربه می کنند. پزشک شما می تواند علل زمینه ای خستگی را درمان کند، اما احساس کاملاً فرسوده بودن، ممکن است با وجود درمان ها ادامه یابد. روش های درمانی مکمل می تواند در مقابله با خستگی به شما کمک کنند.

در مورد امتحان کردن موارد زیر از پزشک خود سؤال کنید:

• ورزش کردن. در بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه ورزش ملایم را امتحان کنید. ورزش متوسط​​، مانند پیاده روی سریع، در طول و بعد از درمان سرطان، خستگی را کاهش می دهد. قبل از شروع ورزش با پزشک خود صحبت کنید، تا مطمئن شوید که برای شما بی خطر است.
• ماساژ درمانی. در حین ماساژ، یک ماساژ درمانگر از دست های خود برای اعمال فشار روی پوست و عضلات استفاده می کند. برخی از ماساژ درمانگرها به صورت ویژه برای کار با افراد مبتلا به سرطان آموزش دیده اند. از پزشک خود در مورد نام ماساژ درمانگرها در اطراف خود سؤال بپرسید.
• آرام سازی. فعالیت هایی که به شما کمک می کنند احساس آرامش پیدا کنید، ممکن است در مقابله با عوارض درمان های سرطان به شما کمک کند. سعی کنید گوش دادن به موسیقی یا نوشتن خاطرات روزمره را امتحان کنید.
• طب سوزنی. طی یک جلسه طب سوزنی، یک پزشک آموزش دیده سوزن های نازک را در نقاط دقیق روی بدن شما قرار می دهد. برخی از طب سوزنی ها بویژه برای کار با افراد مبتلا به سرطان آموزش دیده اند. از پزشک خود بخواهید کسی در نزدیکی شما را برای انجام این کار به شما توصیه کند.

مقابله و پشتیبانی

همانطور که در مورد گزینه های درمان سرطان دهان با پزشک خود گفتگو می کنید، ممکن است احساس غرق شدن کنید. این می تواند یک زمان گیج کننده باشد، زیرا در حال تلاش کردن برای کنار آمدن با تشخیص جدید خود هستید، و همچنین تحت فشار برای تصمیم گیری در مورد درمان خود هستید. با کنترل کارهایی که می توانید انجام دهید، با این عدم اطمینان کنار بیایید. به عنوان مثال، موارد زیر را امتحان کنید:

• اطلاعات کافی در مورد سرطان دهان کسب کنید تا در مورد درمان خود تصمیم بگیرید. فهرستی از پرسش های خود برای مطرح کردن در قرار ملاقات بعدی خود تهیه کنید. یک ضبط صوت یا یک دوست به همراه داشته باشید تا در یادداشت برداری به شما کمک کند. از پزشک خود در مورد کتاب ها یا وب سایت های معتبر سؤال بپرسید تا برای کسب اطلاعات دقیق به آنها مراجعه کنید. هرچه بیشتر در مورد سرطان و گزینه های درمانی خود بدانید، هنگام تصمیم گیری در مورد درمان، اطمینان بیشتری خواهید داشت.
• با دیگر افراد بازمانده از سرطان دهان گفتگو کنید. با افرادی ارتباط برقرار کنید که درک می کنند شما چه دوره ای را سپری می کنید. از پزشک خود در مورد گروه های حمایتی برای افراد مبتلا به سرطان در جامعه خود سؤال بپرسید.
• برای خود وقت بگذارید. هر روز زمانی را به خود اختصاص دهید. از این زمان استفاده کنید تا ذهن خود را از سرطان خود دور کنید و کارهای را انجام دهید که شما را خوشحال می کنند. حتی یک استراحت کوتاه برای مقداری آرامش در وسط یک روز پر از آزمایشات و اسکن ها، ممکن است در تحمل این دوران به شما کمک کند.
• خانواده و دوستان را نزدیک نگه دارید. در طول درمان، دوستان و خانواده می توانند هر دو پشتیبانی عاطفی و عملی خود را ارائه دهند. دوستان و خانواده شما به احتمال زیاد از شما سؤال خواهند کرد که برای کمک چه کاری می توانند انجام دهند. پیشنهادات آنها را بپذیرید. از قبل در مورد روش هایی فکر کنید که ممکن است بخواهید به شما کمک کنند، خواه از یک دوست بخواهید یک وعده غذایی برای شما تهیه کند یا وقتی نیاز دارید با کسی صحبت کنید از یکی از اعضای خانواده بخواهید کنار شما باشد.

آماده شدن برای مراجعه به پزشک

اگر علائم یا نشانه هایی دارید که شما را نگران کرده اند، از پزشک یا دندانپزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

اگر پزشک یا دندانپزشک شما احساس می کند که ممکن است سرطان دهان داشته باشید ، ممکن است به دندانپزشکی مراجعه کنید که در بیماری های لثه و بافت مرتبط در دهان (پریودنتیست) یا به پزشک متخصص در زمینه بیماری هایی که در گوش ، بینی و بینی تأثیر می گذارد ، متخصص است.

از آنجا که قرار ملاقات ها می توانند مختصر باشند، و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش دادن وجود دارند، ایده خوبی است که به خوبی آماده شوید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن، و آنچه که باید از پزشک خود انتظار داشته باشید آورده ایم.

آنچه شما می توانید انجام دهید

• از هرگونه محدودیت های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان مشخص کردن قرار ملاقات، حتماً بپرسید که آیا کاری هست که از قبل باید انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی.
• هر گونه علائمی که تجربه می کنید را بنویسید. از جمله هر گونه موردی که ممکن است به دلیل شما برای مراجعه بی ربط به نظر برسد.
• اطلاعات اصلی شخصی خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر در زندگی.
• فهرستی از کلیه داروها را تهیه کنید، از جمله ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید.
• در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را به همراه ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده هنگام ویزیت می تواند دشوار باشد. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که متوجه آن نشده اید یا فراموش کرده اید را به خاطر بیاورد.
• پرسش هایی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.

ویزیت شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از پرسش ها می تواند به شما کمک کند تا با هم از وقت خود بیشترین استفاده را بکنید. از آنجا که امکان اتمام زمان وجود دارد، پرسش های خود را از مهم ترین تا کم اهمیت ترین فهرست کنید. برای سرطان دهان، برخی از پرسش های اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

• احتمالاً چه چیزی باعث ایجاد علائم یا شرایط من می شود؟
• دیگر علل ممکن برای علائم یا شرایط من چه چیزهایی هستند؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• به احتمال زیاد، آیا وضعیت من موقت است یا مزمن؟
• بهترین دوره عمل چه زمانی است؟
• چه جایگزین هایی برای رویکرد اصلی اصلی وجود دارند که شما پیشنهاد می کنید؟
• من این بیماری های دیگر را دارم. چگونه می توانم به بهترین وجه آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که باید دنبال کنم؟
• آیا باید به یک متخصص مراجعه کنم؟ این کار چقدر هزینه خواهد داشت و آیا بیمه من آن را پوشش خواهد داد؟
• آیا بروشور یا دیگر متون چاپی وجود دارند که بتوانم با خودم ببرم؟ چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟
• چه چیزی مشخص می کند که آیا من باید برای ویزیت بعدی برنامه ریزی کنم؟

علاوه بر پرسش هایی که شما برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در مطرح کردن هر پرسشی که در مطب برای شما بوجود می آیند تردید نکنید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید؟

احتمالاً پزشک شما تعدادی پرسش از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها، ممکن است زمان بیشتری را برای پوشش دادن نکاتی که می خواهید به آنها بپردازید را فراهم کند. پزشک شما ممکن است بپرسد:

• چه زمانی برای نخستین بار شروع به تجربه علائم کردید؟
• آیا علائم شما مداوم بوده اند، یا گاه به گاه؟
• علائم شما چقدر شدید هستند؟
• در صورت داشتن هر گونه علائم، به نظر می رسد که چه چیزی باعث بهبود علائم شما شود؟
• در صورت داشتن هر گونه علائم، به نظر می رسد که چه چیزی باعث تشدید علائم شما شود؟
• آیا اکنون یا تاکنون دخانیات مصرف کرده اید؟
• آیا الکل می نوشید؟
• آیا تا به حال تحت پرتو درمانی در ناحیه سر یا گردن خود قرار گرفته اید؟

در این اثناء، چه کاری که می توانید انجام دهید:

از انجام کارهایی که علائم و نشانه های شما را بدتر می کنند، اجتناب کنید. اگر در دهان خود درد دارید، از خوردن غذاهایی که تند، سفت یا اسیدی هستند و ممکن است باعث تحریک بیشتر شوند، اجتناب کنید. اگر به دلیل درد، در خوردن مشکل دارید، می توانید به فکر نوشیدنی های مکمل مغذی باشید. تا زمانی که بتوانید به پزشک یا دندانپزشک خود مراجعه کنید، آنها می توانند مواد مغذی که لازم دارید را به شما بدهند.