در این نوشته می خوانید:
پیرسینگ یا سوراخ کردن دهان، عبارت است از ایجاد یک سوراخ کوچک در زبان، لب، گونه یا یوویولاUvula (بافت کوچکی که در پشت گلو آویزان است) جایی که در آن می توانید جواهرات آویزان کنید.
شما می توانید یک سوراخ داخل دهان خود (داخل دهانی) ایجاد کنید، یا نوعی که می توان آن را خارج از دهان خود مشاهده کرد (اطراف دهانی). برخی از مکان های متداول عبارتند از:
این راهی برای بیان سبک شما است، اما می تواند خطرناک باشد. دهان شما پر از باکتری است که می تواند منجر به بروز عفونت و تورم شود. زبان متورم می تواند نفس کشیدن را برای شما دشوار کند. در برخی افراد مبتلا به بیماری قلبی، باکتری ها می توانند منجر به بروز وضعیتی شوند که می تواند به دریچه های قلب شما آسیب برساند.
سوراخ کردن یا پیرسینگ زبان همچنین می تواند شما را در معرض خطر خونریزی قرار دهد. شما عروق خونی زیادی در این ناحیه دارید.
جواهرات نیز می توانند مشکلاتی بوجود بیاورند. آنها می توانند داخل دهان شما بشکند و باعث خفگی شما شود. ممکن است هنگام غذا خوردن، خوابیدن، و صحبت کردن آنها را بجوید و باعث لب پر شدن دندان های خود شوید. اگر شکستگی به عمق دندان شما برود، ممکن است آن را از دست بدهید یا برای درمان آن نیاز به یک درمان ریشه داشته باشید.
پیرسینگ دهان همچنین ممکن است:
به دلیل این خطرات، انجمن دندانپزشکی آمریکا در مورد پیرسینگ دهان هشدار می دهد. و اگر کارهایی انجام می دهید که احتمال ایجاد مشکل برای شما را افزایش می دهند، بویژه نباید آنها را دریافت کنید.
افرادی که شرایطی دارند که ممکن است بهبود پیرسینگ را دشوار کنند، بویژه در معرض خطر مشکلات سلامتی قرار دارند. از جمله بیماری های قلبی، دیابت، هموفیلی و بیماری های خودایمنی.
اگر تصمیم دارید پیرسینگ دهان انجام دهید، حتماً باید واکسن های هپاتیت B و کزاز را به تازگی زده باشید.
شخصی را برای انجام پیرسینگ انتخاب کنید که محیط کار تمیزی داشته باشد. دارای مجوز باشد، به این معنی که آموزش ویژه دیده باشد. فردی که پیرسینگ را انجام می شود، باید دست های خود را با صابون ضد میکروب بشوید، دستکش یکبار مصرف تازه بپوشد و از ابزارهای استریل یا وسایلی استفاده کند که پس از یک بار استفاده دور انداخته می شوند.
شما باید مطمئن شوید که:
هنگامی که کلینیکی را ترک می کنید که کار پیرسینگ را آنجا انجام داده اید، باید مطمئن شوید که پیرسینگ شما به خوبی بهبود پیدا خواهد کرد و عفونی نخواهد شد. بهبودی معمولاً 3 تا 4 هفته طول می کشد. در این مدت، شما باید:
در حالی که پیرسینگ بهبود می یابد، باید بتوانید جواهرات را برای دوره های کوتاه خارج کنید بدون آنکه سوراخ بسته شود. اگر پیرسینگ زبان انجام می دهید، فردی که این کار را انجام می دهد، با یک ‘هالتر’ بزرگتر شروع می کند تا در هنگام تورم زبان شما فضایی برای بهبودی وجود داشته باشد. پس از کاهش تورم، دندانپزشکان توصیه میکنند که هالتر بزرگ را با هالتر کوچکتری تعویض کنید که کمتر به دندان های شما آسیب وارد کند.
پس از بهبودی زبان خود، هر شب جواهرات را بیرون بیاورید و مثل قبل دندان های خود را مسواک بزنید. ممکن است بخواهید قبل از رفتن به رختخواب یا انجام هر کار فعالی آن را خارج کنید.
شما می توانید انتظار علائم کوتاه مدت مانند درد، تورم و بزاق اضافی را داشته باشید.
مراقب علائم عفونت مانند:
اگر هر یک از این موارد را دارید، به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. همچنین اگر احساس میکنید چیزی درست نیست، کمک بگیرید.