حدود نیمی از همه کودکان و نوجوانان ناخن های خود را می جوند. با این حال، تعداد زیادی از آنها در بزرگسالی این عادت را ادامه نمی دهند. اگر شما افراد بزرگسالی هستید که ناخن خود را می جوند، ممکن است آن را از سنین پایین تر همراه داشته باشید و هرگز آن را ترک نکرده باشید.
این ممکن است تقصیر والدین شما باشد: محققان مطمئن نیستند که آیا جویدن ناخن ریشه های ژنتیکی دارد، اما کودکانی که والدین آنها عمل جویدن ناخن را انجام می دهند بیشتر احتمال دارد که ناخن های خود را بجوند. مطالعات نشان می دهند حتی اگر والدین عادت خود را قبل از تولد کودک ترک کنند، این اتفاق باز هم می تواند رخ دهد.
گاهی اوقات جویدن ناخن می تواند علامت و نشانه فشارهای روحی یا ذهنی باشد. این احتمال وجود دارد که این مشکل خود را در افرادی نشان دهد که عصبی و مضطرب هستند یا احساس بدی دارند. انجام این عمل راهی برای کنار آمدن با این احساسات است. حتی ممکن است متوجه شوید زمان هایی این کار را انجام می دهید که خسته و گرسنه هستید یا احساس ناامنی می کنید- معمولاً این کار بدون فکر انجام می شود.
علل نیاز به درمان عادت جویدن ناخن
جویدن ناخن عموماً موجب بروز آسیب های دائمی نمی شود. اما قطعاً مضرات خود را دارد:
جویدن ناخن
باعث می شود ناخن های شما به صورت بد شکل و عجیب و غریب رشد کنند. در صورتی که به بافت های اطراف ناخن آسیب بزنید، آنها دیگر به آن صورتی که باید، رشد نمی کنند. این باعث بد شکل شدن ظاهر دندان ها می شود.
این عادت می تواند باعث بیمار شدن شما شود. دست ها بستری برای میکروب ها هستند و ناخن ها عالی ترین پناهگاه آنها هستند و وقتی چند مرتبه در طول روز ناخن های خود را سمت دهان می برید، باعث می شود احتمال بیمار شدن شما افزایش یابد. بعلاوه، آسیبی که حین جویدن ناخن به پوست وارد می شود باعث می شود راهی ساده برای ورود میکروب ها به داخل بدن بوجود بیاید.
می تواند لبخند شما را خراب کند. ممکن است فکر می کنید دندان های شما از ناخن هایتان محکم تر هستند. اما به مرور زمان، وقتی ناخن های خود را می جوید، می توانید باعث بروز آسیب های چشمگیری به دندان ها و لثه های خود شوید.
جویدن ناخن
خوردگی، لب پر شدن، ترک خوردن، یا شکستن دندان ها: اصطحکاک ناشی از ساییدن دندان ها روی ناخن به تدریج می تواند موجب ساییدگی مینای دندان ها شود، یا حتی باعث لب پر شدن یا ترک خوردن آن شود.
مال اکلوژن و فاصله بین دندان ها: جویدن ناخن ها تنها به دندان ها آسیب نمی رساند، بعلاوه می تواند موجب جابجا شدن آنها نیز شود که منجر به بروز مال اکلوژن (مشکلات مربوط به بایت) و فاصله بین دندان ها خواهد شد.
تحلیل ریشه دندان ها: شاید ترسناک ترین مشکلی که جویدن ناخن می تواند برای دندان ها بوجود بیاورد، این است که باعث می شود استخوان فک ریشه های دندان ها را جذب کند و تحلیل ببرد، موجب تضعیف آنها شود، و آنها را مستعد از دست رفتن کند. این مشکل در افرادی که از بریس ها و براکت های ارتودنسی استفاده می کنند به مراتب حادتر است.
جویدن ناخن، به مرور زمان هم می تواند موجب بروز مشکلات فک شود.
ژینژیویت: مقدار زیادی آلودگی و میکروب زیر ناخن ها پنهان می شوند و وقتی آنها را می جوید، همه این میکروب ها به دهان منتقل می شوند، که منجر به بروز بیماری لثه می شوند.
براکسیسم: عادت جویدن ناخن می تواند باعث بالا رفتن احتمال خطر شکل گیری عادت براکسیسم یا همان دندان قروچه شود، که حتی در کنار سر درد و سوزش می تواند مشکلات بیشتری برای سلامت دهان بوجود بیاورد.
پیشگیری از جویدن ناخن
ممکن است یک شبه شاهد تغییرات نباشید، اما با گذاشتن مقداری زمان و تلاش، می توانید عادت جویدن ناخن خود را ترک کنید. سعی کنید این راهکارها را امتحان کنید:
جویدن ناخن
آنها را کوتاه کنید. در صورتی که ناخن کافی وجود نداشته باشد که آن را با دندان های خود بگیرید، انجام این کار احساس رضایت بخشی نخواهد داشت.
روی آنها لاک بد مزه بزنید. لاک های ناخن خاصی هستند که مزه بدی دارند و با هدف ترک عادت جویدن ناخن تولید می شوند. مزه بسیار بد آنها باعث خواهد شد از جویدن ناخن های خود لذت نبرید.
مانیکور کردن ناخن ها. صرف پول و زمان در یک سالن زیبایی ناخن، هم می تواند به ناخن های شما ظاهر زیبایی ببخشد، و نیز اینکه دلیلی باشد برای دور نگه داشتن آنها از دندان ها.
جویدن ناخن
دستکش بپوشید. شاید احمقانه به نظر برسد، اما اگر به ناخن هایتان دسترسی نداشته باشید نمی توانید آنها را بجوید. اگر نمی توانید همیشه از دستکش ها استفاده کنید، می توانید از برچسب هایی استفاده کنید که به ناخن ها چسبانده می شوند.
برای خود انگیزه پیدا کنید. توجه داشته باشید وقتی ناخن خود را می جوید چه احساسی دارید یا در حال انجام چه کاری هستید. وقتی بدانید چه چیزی باعث می شود سراغ جویدن ناخن بروید، می توانید راهی بیابید تا از انجام آن اجتناب کنید.
دست ها یا دهان خود را مشغول نگه دارید. چیزی پیدا کنید تا با آن سرگرم شوید. یک توپ استرس، یا حتی خودکاری که بتوانید با آن بازی کنید. آدامس بجوید تا دهانتان مشغول باشد. انرژی جویدن ناخن خود را به جای دیگری هدایت کنید.