جراحی ارتوگناتیک چیست؟

برخی از بیماران ارتودنسی به ترکیبی از ارتودنسی و جراحی فک نیاز دارند تا بهترین نتیجه را برای بایت، موقعیت فک و ظاهر صورت خود بدست آورند. جراحی فک ممکن است شامل تغییر موقعیت فک بالا یا پایین یا هر دو به طور همزمان باشد. فک بالا نیز ممکن است گسترده شود و شکل و موقعیت چانه نیز ممکن است اصلاح شود.

چرا ممکن است به جراحی ارتوگناتیک نیاز داشته باشید؟

برخی از مشکلات بایت به دلیل تفاوت های قابل توجه در موقعیت دو فک بالا و پایین بوجود می آیند. در بیمارانی که آندربایت ، اوربایت یا کراس بایت شدید دارند، میزان حرکت ارتودنتیک دندان مورد نیاز برای قرار گرفتن دندان ها ممکن است فراتر از محدوده حرکت ایمن دندانی باشد. همچنین ممکن است به دلیل مسطح شدن لب، یا جلو آمدگی بیش از حد یا نقص فک، ظاهر ضعیفی برای فرد ایجاد کند. برخی از افرادی که با شکاف لب و کام، یا بدشکلی های مربوط به آسیب یا رشد ناهموار سمت چپ و راست فک متولد می شوند، ممکن است جراحی فک را انتخاب کنند. برای سایرین، جراحی فک برای بهبود مشکلات تنفسی مانند آپنه خواب و راحت تر کردن گاز گرفتن و جویدن استفاده می شود.

چرا ممکن است به جراحی ارتوگناتیک نیاز داشته باشید؟

جراحی فک چه مراحلی دارد؟

این جراحی توسط جراح فک و صورت انجام می شود. برنامه ریزی جراحی معمولا شامل همکاری مشترک جراح و متخصص ارتودنسی است تا علاوه بر بایت خوب، بهترین نتیجه زیبایی نیز حاصل شود. ابزارهای ارتودنسی اغلب برای تراز کردن دندان ها در آمادگی برای جراحی و قرار دادن دندان ها در بهترین موقعیت ممکن برای بعد از جراحی استفاده می شوند. بسته به نوع اصلاح فک، جراحی ممکن است در اوایل دوره درمان با ابزار ارتودنسی یا در طول دوره ارتودنسی انجام شود. در مرحله طراحی درمان، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس سه بعدی و عکس معمولی گرفته می شود و از نرم افزار برای ساخت راهنماهای جراحی پیچیده و پلیت های تثبیت تیتانیومی برای نگه داشتن فک ها در موقعیت های مورد نظر استفاده می شود. علاوه بر این، این نرم افزار به پزشکان کمک می کند تا پیش بینی کنند که ظاهر چهره بیمار پس از جراحی چگونه خواهد بود.

بیماران تحت یک بیهوشی عمومی جراحی می شوند که می تواند بین سه تا پنج ساعت طول بکشد. بیشتر برش ها در داخل دهان ایجاد می شوند تا از ایجاد اسکار روی صورت جلوگیری شود. پیچ های ریز (کوچک تر از اندازه یک براکت برای بریس ها) و پلیت های تیتانیومی چاپ شده سفارشی برای ثابت نگه داشتن استخوان فک و کاهش درد ناشی از حرکت بلافاصله پس از جراحی استفاده می شود. در برخی موارد، ممکن است برای کمک به تغییر موقعیت فک، استخوان اضافی از لگن، دنده، فک پایین یا چانه منتقل شود.

انواع مختلفی از جراحی فک وجود دارند. اشکال اصلی جراحی شامل استئوتومی فک بالا، استئوتومی فک پایین، استئوتومی دو فک بالا و ژنیوپلاستی می باشند.

استئوتومی فک بالا

جراحی فک بالا برای بهبود:

• فک بالایی که جلو آمده یا عقب رفته است
• نمایش دندان در حالت استراحت و هنگام لبخند زدن زمانی که فک بالا خیلی کوتاه است و افراد دندان های خود را نشان نمی دهند.
• لبخند لثه ای با کاهش ارتفاع فک بالا
• اپن بایت زمانی که دندان های مولر در بایت اختلال ایجاد می کنند و از تماس یا به هم رسیدن دندان های جلو جلوگیری می کنند.
• کراس بایت زمانی که دندان های فک پایین خیلی جلوتر از دندان های فک بالا قرار می گیرند و فک بالا گسترده می شود.

جراح برشی در لثه های بالای دندان های فک بالا ایجاد می کند و سپس استخوان فک بالا را برش می دهد تا بتوان آن را حرکت داده و با فک پایین همراستا کرد.

استئوتومی فک پایین

این جراحی روی فک پایین انجام می شود که ممکن است جلو آمده یا عقب رفته باشد. برش در پشت دندان های مولر ایجاد می شود و استخوان فک پایین به جلو آورده یا عقب کشیده می شود و با پلیت ها یا پیچ در جای خود نگه داشته می شود.

استئوتومی دو فک

این شکل از جراحی هر دو فک بالا و پایین را درگیر می کند. فرآیندهای مشابهی مانند جراحی استئوتومی فک بالا و فک پایین استفاده می شوند. این جراحی زمانی نیاز است که به بازآرایی پیچیده تری در موقعیت های فک نیاز باشد، از جمله جلو آوردن هر دو فک برای بهبود آپنه خواب.

جراحی فک چه مراحلی دارد؟

جنیوپلاستی

جراحی جنیوپلاستی شامل اصلاح ناهنجاری های چانه مانند چانه عقب، جلو، بلند یا نامتقارن است. برشی در لثه ایجاد می شود تا استخوان چانه را بریده و به موقعیت جدیدی منتقل کند. پلیت ها یا پیچ های تیتانیومی فرو رفته درون استخوان، آن را در موقعیت خود نگه می دارند.

پس از هر نوع جراحی فک، بیماران معمولاً دو تا پنج شب بسته به پیچیدگی جراحی، در بیمارستان می مانند. آنها آنتی بیوتیک مصرف می کنند تا خطر عفونت را کاهش دهند و در مورد نحوه مراقبت از برش ها و آنچه در طول بهبودی باید بخورند، توصیه هایی دریافت می کنند. در چند روز اول پس از جراحی به یک رژیم غذایی مایع نیاز است تا بخیه ها بهبود یابند و استخوان فک بهبود یابد.

خطرات جراحی فک کدامند؟

جراحی فک به طور کلی بی خطر است، اما مانند هر نوع جراحی، خطراتی نیز وجود دارند.

درد

آستانه درد هر فردی متفاوت است، اما اکثر بیماران برای دو یا سه روز نخست پس از جراحی به داروهای ضد درد قوی نیاز دارند. برای هفته بعد، معمولاً برای کاهش ناراحتی به داروهای مسکن بدون نسخه نیاز است.

حرکت فک

اکثر بیماران در چند هفته نخست پس از جراحی، دامنه حرکتی فک پایین را کاهش خواهند داد. در عرض سه ماه، اکثر بیماران تحرک قبل از جراحی خود را بدست خواهند آورد. با این حال، در برخی افراد این ممکن است تا یک سال طول بکشد. بیشتر بیماران از طریق تمرینات خانگی هدایت می شوند تا بازگشت به عملکرد طبیعی آسان تر شود، اما در موارد نادر، ممکن است نیاز به ارجاع به فیزیوتراپیست در نظر گرفته شود.

خونریزی

در یکی دو روز نخست پس از جراحی، خطر خونریزی وجود دارد. بالا نگه داشتن سر روی بالش و عدم شستشوی شدید دهان خطرات را کاهش می دهد.

تورم و کبودی

مانند اکثر جراحی ها، انتظار می رود مقداری تورم و کبودی در ناحیه اتفاق بیفتد. بیشترین تورم معمولاً دو روز پس از جراحی رخ می دهد و سپس به آرامی فروکش می کند، اما ممکن است چهار هفته طول بکشد تا تمام تورم ها و کبودی ها از بین بروند.

تورم می تواند باعث شود باز کردن صحیح دهان دشوار شود. همچنین، بندهای الاستیک بین دندان ها که فک پایین را حمایت می کند و آن را به موقعیت مورد نظر منتقل می کند، در کوتاه مدت حرکت در صورت و فک را محدود خواهد کرد.

آسیب عصبی

برخی از افراد بی حسی موقت یا تغییر حس در اطراف لب ها و چانه را تجربه می کنند، در حالی که تعداد بسیار کمی ممکن است آسیب عصبی را تجربه کنند. در طول جراحی، ممکن است اعصاب کشیده شوند یا حرکت کنند که می تواند روی حس لب ها، گونه ها، چانه و کام تأثیر بگذارد. اکثر بیماران به مرور زمان احساس کامل خود را بهبود می بخشند. بیماران بالای 40 سال بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند.

خطرات جراحی فک کدامند؟

سینوس

سینوس بینی معمولاً به مدت چند هفته پس از جراحی فک بالا تحت تأثیر قرار می گیرد، اما معمولاً طی چند ماه به عملکرد طبیعی خود باز می گردد. افرادی که مشکلات سینوس طولانی مدت دارند ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا سلامت سینوس های آنها بازیابی شود.

عوارض جانبی نادر جراحی فک

احتمال وقوع خطرات زیر نسبت به خطرات ذکر شده در بالا کمتر است:

• پیچ هایی که فک ها را در جای خود نگه می دارند ممکن است شل شوند
• بهبود ضعیف فک ها
• عود موقعیت فک
• درد در مفصل فکی – گیجگاهی (TMJ)

در موارد نادر و شدید، ممکن است لازم باشد یک جراحی مجدد در نظر گرفته شود. جراحی فک معمولاً پس از توقف رشد فک، معمولاً در اواخر نوجوانی برای زنان و تا اوایل دهه 20 برای مردان، کامل می شود.

در صورت داشتن هر گونه پرسش در مورد نیاز به جراحی فک قبل از دریافت بریس ها، لطفاً از تماس با یک دندانپزشک و ارتودنتیست مجرب دریغ نکنید.