در این نوشته می خوانید:
کشیدن دندان به برداشتن یا بیرون کشیدن دندان از درون حفرهی دندان درون استخوان فک گفته میشود که با فشار نیروی خارجی انجام میشود. گاهی اوقات کشیدن دندان در بزرگسالی امری ضروری است.
گرچه قرار بوده است دندانهای دائمی در طول عمر در دهان باقی بمانند، اما علل مختلفی ممکن است منجر به ضرورت کشیدن دندانها شوند. شایعترین علت کشیدن دندان تخریب شدید دندان در اثر آسیب یا پوسیدگی است. دیگر علل که منجر به کشیدن دندان میشوند عبارتند از:
گاهی اوقات دندانپزشک به این علت دندانها را میکشد که دهان را برای درمان ارتودنسی آماده نماید. هدف از درمان ارتودنسی صاف و یکدست کردن دندانهاست، که اگر اندازهی مجموع دندانها در کنار یکدیگر بسیار بزرگتر از اندازهی فک باشد، این امکان وجود نخواهد داشت. از سوی دیگر، اگر در نتیجهی عدم وجود فضای کافی در دهان، دندان قادر به بیرون آمدن از لثه نباشد، ممکن است دندانپزشک کشیدن دندان را پیشنهاد دهد.
چنانچه پوسیدگی یا آسیب دندان به پالپ دندان (مرکز دندان که اعصاب و رگها را شامل میشود) سرایت کند، باکتری درون دندان میتواند وارد پالپ شود و منجر به ایجاد عفونت شود. اغلب اوقات این مشکل از طریق درمان ریشه (عصب کشی) قابل حل است، اما اگر عفونت به حدی شدید باشد که آنتی بیوتیک و درمان ریشه قادر به برطرف نمودن آن نباشند، برای جلوگیری از انتشار عفونت ممکن است نیاز باشد دندان کشیده شود.
چنانچه سیستم ایمنی بدن شما با مشکل مواجه شده است (مثلا در حال انجام شیمی درمانی هستید یا قرار است پیوند عضو داشته باشید)، حتی خطر بروز عفونت در یک دندان خاص هم میتواند دلیل کافی برای کشیدن دندان باشد.
اگر وجود بیماری پریودنتال (وجود عفونت در بافتها و استخوان لثهی پیرامون دندان که آن را نگه داشته است) موجب لق شدن دندان شده است، ممکن است کشیدن دندان ضروری باشد.
دندانپزشکها و متخصصان دهان و دندان (دندانپزشکهایی که برای انجام جراحی تحت آموزشهای خاص قرار گرفتهاند) اقدام به کشیدن دندان میکنند. پیش از کشیدن دندان، دندانپزشک برای بی حس نمودن منطقهی دندانی که قرار است کشیده شود، مقداری بیحس کنندهی موضعی تزریق میکند. اگر قرار است بیش از یک دندان کشیده شود، یا در صورت نهفته بودن دندان، دندانپزشک ممکن است از بیهوشکنندهی عمومی قوی استفاده کند. این وضعیت از ایجاد درد در کل بدن جلوگیری خواهد کرد و طی کل فرایند جراحی به خواب فرو خواهید رفت.
در صورت نهفته بودن دندان، دندانپزشک لثه و بافت استخوانی روی دندان را برش خواهد داد، سپس با استفاده از فورسپ دندان را میگیرد و آن را به آرامی به جلو و عقب تکان خواهد داد تا آن را از درون استخوان فک و الیاف لیگامانی که آن را در محل خود نگه داشته است شل کند. گاهی اوقات، دندانی که کشیدن آن دشوار باشد در قالب چند تکه کشیده میشود.
به محض کشیده شدن دندان، معمولا روی حفرهی دندان لختهی خونی تشکیل میشود. دندانپزشک گاز استریلی درون حفرهی دندان قرار میدهد و از بیمار میخواهد با دندان فک مخالف روی آن را فشار دهد تا از خونریزی جلوگیری نماید. گاهی اوقات دندانپزشک از بخیهی قابل جذب استفاده خواهد کرد – تا لبههای لثه در اطراف محل دندان کشیده شده را ببندد.
ممکن است لختهی خون روی حفرهی دندان کنده شود و در نتیجه استخوان درون حفره در معرض دید قرار گیرد. این شرایط تحت عنوان خشکی حفرهی دندان شناخته میشود. در صورتی که این شرایط پیش بیاید، دندانپزشک به مدت چند روز نوعی آرامبخش روی حفرهی دندان پانسمان خواهد کرد تا زمان تشکیل لختهی جدید آن را محافظت کند.
گرچه کشیدن دندان فرایندی کاملا بیخطر است، اما طی آن ممکن است باکتریهای مضر به درون جریان خون نفوذ پیدا کنند. بافت لثه نیز در معرض خطر عفونت قرار خواهد داشت. در صورتی که شرایطی داشته باشید که شما را در معرض خطر عفونت شدید قرار دهد، ممکن است نیاز باشد قبل و بعد از کشیدن دندان از آنتیبیوتیکها استفاده نمایید. قبل از کشیدن دندان، تمام سوابق پزشکی خود، داروها و مکملهایی که مصرف میکنید، یا هر یک از موارد زیر که در شما وجود داشتهاند، را با دندانپزشک خود در میان بگذارید:
پس از پایان فرایند کشیدن دندان، دندانپزشک برای بهبودی، شما را به منزل خواهد فرستاد. روند بهبودی معمولا چند روزی به طول میانجامد. در زیر به مشکلات و ناراحتیهایی اشاره شده است که خطر عفونت را کاهش خواهند داد و روند بهبودی را تسریع خواهند کرد.