شكاف بين دنداني (دیاستم دندانی)

دیاستم به معنای فاصله یا شکاف بین دو دندان (شكاف بين دنداني) می باشد که به نظر می رسد اغلب بین دو دندان جلو بالا ایجاد شود؛ با این حال، دیاستم دندانی بین هر دو دندان می تواند رخ دهد. عدم تطابق بین اندازه استخوان فک و اندازه دندان ها  می تواند سبب ایجاد فضای اضافی بین دندان ها و یا ازدحام آنها شود. اگر دندان برای استخوان فک خیلی کوچک باشد، فضاهای بین دندانی رخ خواهد داد و اگر دندان برای فک بیش از حد بزرگ باشد، ازدحام و شلوغی دندانی ایجاد می شود.

شكاف بين دنداني (دیاستم دندانی)

از دیگر دلایل ایجاد دیاستم می توان گفت:

• گاهی اوقات برخی از دندان ها رشد نمی یابد یا کوچکتراز اندازه ی طبیعی می باشد که این اتفاق اغلب در مورد دندان های لترال بالا (دندان های کناری دندان های جلو بالا) رخ می دهد که باعث می شود دندان سانترال بالا برای رشد خود فضایی را ایجاد می کند.
• دیاستم همچنین می تواند توسط یک چین غشایی بزرگ لیبیال (Oversized Labial Frenum) ایجاد شود.فرنوم لبیال قطعه ای بافت است که به طور طبیعی از داخل لب بالا به لثه رشد می یابد و یا بالای دو دندان جلو بالا قرار می گیرد و یا با رسد بیستر بین دو دندان سانترال بالا قرار می گیرد و باعث ایجاد فاصله بین آن ها می شود.
• عادات مضر هم از دیگر دلایل ایجاد دیاستم دندانی می تواند باشد مثلا مکیدن انگشت در دوران کودکی می تواند باعث ایجاد فاصله بین دندان های سانترال شود.
• دیاستم می تواند از یک رفلکس بلع نادرست ایجاد شود. در حالت طبیعی هنگام بلع، زبان به کام می چسبد ولی در برخی از افراد ایجاد این رفلکس با نقش محوری متفاوتی از زبان همراه است و زبان به جای چسبیدن با کام، به دندان های جلو فشار می آورد. با گذشت زمان این فشار به دندان های جلو می تواند باعث ایجاد فضاهای بین دندانی به شود.

کودکان ممکن است دارای شکاف های موقتی بین دندان های شیری خود باشند که در بسیاری از موارد، این فضاها پس از رسیدن دندان های دائمی به محل صحیح خود بسته می شوند.

شكاف بين دنداني (دیاستم دندانی)

پیشگیری از دیاستم دندانی

تمامی انواع دیاستم ها قابل پیشگیری نمی باشند برای مثال اگر دلیل ایجاد دیاستم عدم رشد یکی از دندان ها یا عدم مطابقت اندازه دندان و استخوان فک باشد، فضاها بجز درمان هیچ راه پیشگیری نخواهند داشت.

داشتن لثه های سالم برای سلامت دهان بسیار اهمیت دارد پس استفاده از نخ دندان به طور منظم و مسواک زدن صحیح از بروز بیماری های پریودنتال و از دست دادن استخوان جلوگیری خواهد کرد.

درمان

به طور کلی برای بستن فواصل بین دندانی از روش های درمانی متفاوتی می توان استفاده کرد از جمله : ارتودنسی ، ایمپلنت ، پروتزهای ثابت ، لامینیت چینی ، کامپوزیت (استفاده از مواد همرنگ) به 2 روش مستقیم و غیر مستقیم که انتخاب هر کدام از این روش ها با علت دیاستم ارتباط دارد.

شكاف بين دنداني (دیاستم دندانی)

گاهی اوقات، دیاستم بخشی از یک مجموعه مشکلات است که نیاز به درمان ارتودنسی دارد و در موارد دیگر، یک مشکل مستقل به حساب می آید. با این حال، بیشتر افراد برای زیبایی ظاهر به دنبال درمان می روند. در برخی افراد از Braces، که باعث حرکت دندان ها با هم می شود ،استفاده می شود. اگر دندانهای لترال بیش از حد کوچک باشد، ممکن است دندانپزشک پیشنهاد کند آنها را با استفاده از تاج، روکش یا باند بزرگتر کند.

اگر به خاطر افتادنِ دندان، فاصله بین دندانها ایجاد شود ، ممکن است به ترمیم گسترده تر نیاز باشد که شامل ایمپلنت، بریج یا استفاده از دندان مصنوعی می باشد.

زمان مراجعه

اگر بین دندانهایتان فاصله افتاده است ابتدا با دندانپزشک خود مشورت کنید. او مشخص می کند علت این فاصله چیست و در صورت نیاز شما را به ارتودنتیست (متخصص درمان با براکت) ارجاع میدهد. انجمن ارتودنتیست های امریکا توصیه میکنند که کودکان در سن 7 سالگی مورد ارزیابی ارتودنتیست قرار بگیرند. درمان (در صورت نیاز ) ممکن است بلافاصله آغاز نشود. درباره برنامه درمانی میتوانید با ارتودنتیست صحبت کنید و اگر فاصله ایجاد شده به علت بیماری لثه باشد ممکن است دندانپزشک شما را به متخصص لثه ارجاع دهد.