تأثیر رفلاکس اسید روی دهان و دندان ها

رفلاکس اسید یک مشکل بسیار شایع در آمریکا است. آمارها نشان می دهند که حدود شصت میلیون آمریکایی ماهی یک بار علائم رفلاکس اسید را گزارش می کنند و بیش از پانزده میلیون نفر هر روز علائم دارند. رفلاکس باعث درد در مرکز قفسه سینه می شود که معمولاً پس از صرف غذا به عنوان سوزش سر دل شناخته می شود. این سوزش سر دل نامیده می شود، اما هیچ ارتباطی با قلب شما ندارد. رفلاکس اسید، که به عنوان بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) نیز شناخته می شود، فقط مربوط به سوزش سر دل ناراحت کننده نیست؛ بلکه وضعیتی است که در آن اسید معده مرتباً به مری برمی گردد و به بافت نرم پوشاننده مری شما که از گلو به معده شما منتقل می شود، آسیب می رساند و باعث ناراحتی و آسیب احتمالی می شود. این تحریک بافت های نرم مری باعث درد یا احساس سوزش می شود. متأسفانه، اثرات رفلاکس اسید محدود به مری نیست. این بیماری فراتر از سوزش قفسه سینه، بر سلامت دهان و دندان شما تأثیر می گذارد. اگر به درستی مدیریت نشود، این آسیب طولانی مدت است. رفلاکس اسید و فرسایش دندان نیز به هم مرتبط هستند، بنابراین اگر با رفلاکس اسید زندگی می کنید، محافظت از مینای دندان باید در اولویت باشد. این مقاله ارتباط بین رفلاکس اسید و فرسایش دندان را برجسته می کند، نکاتی را برای فرسایش دندان ناشی از رفلاکس اسید ارائه می دهد و توضیح می دهد که چه زمانی باید از متخصص کمک بگیرید.

تاثیر رفلاکس اسید بر دهان چیست؟

رفلاکس اسید شامل نقص عملکرد دریچه ای است که مری را از معده جدا می کند. در طول عملکرد طبیعی و سالم، این دریچه فقط به صورت یک طرفه عمل می کند و اجازه می دهد غذا از مری به معده منتقل شود و از حرکت رو به “عقب” اسید معده به مری جلوگیری می کند. رفلاکس اسید به این معنی است که دریچه کار خود را انجام نمی دهد و اسید معده به عقب حرکت می کند.

اسید معده بسیار اسیدی است و از 5/1 تا 5/3 در مقیاس pH متغیر است. این pH پایین به تجزیه غذا و ادامه روند هضم کمک می کند. پوشش معده می تواند این pH پایین را تحمل کند، اما مری و دهان نمی توانند. در موارد رفلاکس اسید مزمن، فرد مبتلا به دلیل بازگشت اسید معده، از pH پایین در دهان نیز رنج می برد.

دهان باید pH را کمی بالاتر از خنثی (بالاتر از ۷ در مقیاس pH) حفظ کند. این امر بافت های نرم و دندان ها را سالم نگه می دارد. در یک مطالعه اخیر اندازه گیری pH دهان در بیماران مبتلا به GERD نشان داد که pH دهان آنها به طور قابل توجهی کمتر از بیماران سالم است.

تاثیر رفلاکس اسید بر دهان چیست؟

نشانه های رفلاکس اسید روی دندان ها

نشانه های رفلاکس اسید روی دندان ها اغلب تا زمانی که آسیب قابل توجهی رخ نداده باشد، قابل توجه نیستند. با گذشت زمان، این می تواند منجر به بروز سایر مشکلات دندانی مانند موارد زیر شود.

• افزایش حساسیت دندان، بویژه به غذاهای گرم، سرد یا شیرین.
• تغییر رنگ یا زرد شدن دندان ها با ساییدگی مینای دندان.
• لبه های ناهموار یا نازک شدن دندان ها، که باعث می شود کوچکتر به نظر برسند.
• دندان های زبر یا ناهموار.
• نمایان شدن عاج زیرین.

اسید چگونه به دندان ها آسیب می رساند؟

دلیل نگرانی بزرگ این موضوع برای متخصصان دندانپزشکی، احتمال آسیب جدی به دندان ها است. مینای دندان سخت ترین ماده در بدن انسان است، حتی سخت تر از استخوان. تنها چیزی که می تواند مینای دندان را نرم و ضعیف کند، اسید است. دو راه خاص وجود دارند که pH اسیدی دهان به دندان ها آسیب می رساند:

فرسایش اسیدی

وقتی اسید معده به دهان شما راه پیدا می کند، پایین بودن مزمن pH دهان شروع به فرسایش مینای دندان، لایه بیرونی سخت و محافظ دندان های شما، می کند. این وضعیت به عنوان فرسایش دندان ناشی از رفلاکس اسید یا فرسایش اسیدی مینای دندان شناخته می شود که مینای دندان را تضعیف می کند و دندان های شما را در برابر پوسیدگی و حساسیت آسیب پذیرتر می کند. در موارد رفلاکس اسید، اغلب شاهد نازک شدن یا ساییدگی تدریجی مینای دندان های عقب هستیم. با ساییده شدن مینای دندان توسط اسید، ساختار زیرین دندان که رنگ زرد تیره تری دارد، شروع به نمایان شدن می کند. این امر منجر به ظاهر زرد کلی دندان ها می شود.

افزایش خطر پوسیدگی

داشتن یک دهان اسیدی کلی، با نازک شدن مینای دندان، ایجاد پوسیدگی را برای باکتری های ساکن در پلاک دندان آسان تر می کند. باکتری ها با تولید اسید به مینای دندان نفوذ می کنند. آنها قندها و سایر کربوهیدرات های تصفیه شده را می خورند و اسید را به عنوان محصول جانبی تولید می کنند. این اسید به آرامی بخش کوچکی از مینای دندان را ساییده و به باکتری ها اجازه می دهد تا نفوذ کرده و به دندان راه پیدا کنند. وقتی دهان اسیدی است، مینای نرم تر، فعالیت باکتری ها را آسان تر می کند. دهان اسیدی، محیطی مناسب برای باکتری های ایجاد کننده پوسیدگی است. دندان ها ضعیف تر و مستعد پوسیدگی، حساسیت دندان و ترک می شوند. خطر پوسیدگی و بیماری لثه به دلیل محیط اسیدی که رشد باکتری ها را تشویق می کند، افزایش می یابد.

خشکی دهان ناشی از داروهای رفلاکس اسید

برای مدیریت ناراحتی رفلاکس اسید، بسیاری از افراد داروهای بدون نسخه و تجویزی مصرف می کنند. در حالی که این داروها ممکن است علائم سوزش سر دل را تسکین دهند، متأسفانه باعث خشکی دهان نیز می شوند. این داروها با کاهش میزان بزاق تولید شده توسط غدد بزاقی، خطر پوسیدگی دندان را حتی بیشتر می کنند. بزاق کمی قلیایی است (بالاتر از خنثی در مقیاس pH) و می تواند اثرات اسید بر دهان را خنثی کند.

بنابراین، درک چگونگی رفلاکس اسید و فرسایش دندان می تواند در انجام اقدامات پیشگیرانه برای محافظت از مینای دندان و سلامت کلی شما به شما کمک کند.

چگونه از دندان های خود در برابر آسیب رفلاکس اسید محافظت کنیم؟

اگر شما یکی از میلیون ها فردی هستید که از رفلاکس اسید رنج می برند، بسیار مهم است که این خطرات را بشناسید و برای جلوگیری از مشکلات سلامتی دهان و دندان ناشی از رفلاکس اسید اقداماتی انجام دهید. مدیریت رفلاکس اسید و اتخاذ عادات محافظتی دندان می توانند خطر فرسایش مینای دندان را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. فرسایش دندان ها توسط رفلاکس اسید بسیار شایع است. در اینجا مراحل عملی برای جلوگیری از این امر آورده شده اند:

به بهداشت دهان و دندان خود پایبند باشید.

به دلیل افزایش خطر پوسیدگی ناشی از رفلاکس اسید، مراقبت زیاد از دندان ها در منزل بسیار مهم است. از بین بردن پلاک دندان با بهداشت مداوم دهان و دندان برای جلوگیری از پوسیدگی ضروری است زیرا میزان باکتری های اسید دوست را کاهش می دهد. در برنامه بهداشت دهان و دندان خود، باید از از محصولات دندانپزشکی ملایم استفاده کنید. از استفاده از خمیر دندان های سفید کننده دندان خودداری کنید. این خمیر دندان ها عمدتاً ساینده هستند و ممکن است در دهان اسیدی به دندان های ضعیف شده آسیب برسانند. برای به حداقل رساندن ساییدگی مینای دندان، از مسواک نرم و خمیر دندان تقویت کننده مینای دندان، غیر سفید کننده، و فلورایده استفاده کنید. برای خنثی کردن اسید پس از یک دوره رفلاکس، دهان خود را با آب یا دهانشویه فلورایده بشویید. برای جلوگیری از فرسایش دندان ناشی از رفلاکس اسید، فوراً از مسواک زدن خودداری کنید.

چگونه از دندان های خود در برابر آسیب رفلاکس اسید محافظت کنیم؟

هرگز مراجعه به دندانپزشک را از دست ندهید.

پاکسازی تخصصی دندان ها برای از بین بردن پلاک و جرمی که با مراقبت خانگی از دست می دهید، ضروری است. دندانپزشک و متخصص بهداشت دهان و دندان شما نیز سلامت دهان شما را از نزدیک بررسی کرده و هرگونه علائم آسیب ناشی از رفلاکس اسید را تشخیص می دهند. پیگیری هرگونه مراقبت پیشگیرانه دندانپزشکی توصیه شده، مانند درمان های تخصصی فلوراید، می تواند خطر ابتلا را حتی بیشتر کاهش دهد!

فقط در صورت لزوم داروهای رفلاکس مصرف کنید.

این یک مورد دشوار است. ما می دانیم که سوزش سر دل دردناک است. ما نمی خواهیم کسی رنج ببرد. با این حال، ما همچنین می دانیم که بسیاری از افراد چه علائمی داشته باشند و چه نداشته باشند، داروهای رفلاکس خود را به طور منظم مصرف می کنند. با توجه به عوارض جانبی منفی آنها (که خشکی دهان تنها یکی از آنهاست)، مهم است که فقط در صورت نیاز از این داروها استفاده کنید. با پزشک خود در مورد مصرف کمترین دوز مؤثر در صورت نیاز صحبت کنید.

از نوشیدنی های اسیدی خودداری کنید. به آب اکتفا کنید.

از آنجا که رفلاکس اسید باعث ایجاد محیطی اسیدی در حفره دهان می شود، باید از اسیدی تر کردن آن با نوشیدن نوشیدنی های با pH پایین خودداری کنید. نوشیدنی های با pH پایین چه هستند؟ تقریباً همه چیز به جز آب ساده. نوشیدنی های اسیدی رایج شامل نوشابه، نوشیدنی های ورزشی، مکمل هایی مانند اسپارک، قهوه، چای، شراب، آبجو و حتی آب گازدار اسیدی هستند. برای ایمن بودن و حفظ pH خنثی دهان، آب ساده بنوشید. بهتر است آب قلیایی مانند آب معدنی های خاص خریداری کنید. نوشیدن آب در طول روز به خنثی کردن اسید و شستن بقایای آن کمک می کند.

مصرف مرکبات و غذاهای تند را که می توانند باعث رفلاکس اسید و فرسایش شوند، کاهش دهید.

آدامس بدون قند بجوید.

وقتی آدامس می جوید، تولید طبیعی بزاق را تحریک می کنید. هرچه طعم آن قوی تر باشد، بزاق بیشتری تولید می شود. در حالت ایده آل، باید آدامس بدون قند بجوید تا باکتری های ایجاد کننده پوسیدگی را تغذیه نکنید. با جویدن آدامس و تحریک تولید بزاق، شما به طور طبیعی pH دهان خود را به حالت خنثی برمی گردانید و از دندان ها محافظت می کنید.

ما باید از علائم رفلاکس اسید در دندان ها آگاه باشیم تا بتوانیم اقدامات محافظتی را برای جلوگیری از فرسایش بیشتر انجام دهیم.

درمان های دندانپزشکی برای فرسایش دندان ها ناشی از رفلاکس اسید معده

اگر رفلاکس اسید به طور قابل توجهی روی مینای دندان های شما تأثیر گذاشته باشد، درمان های دندانپزشکی می توانند به ترمیم دندان ها کمک کنند:

• درمان های فلوراید: استفاده حرفه ای از فلوراید می تواند مینای دندان ها را تقویت کرده و حساسیت را کاهش دهد.
• پیوند دندان: این شامل استفاده از رزین همرنگ دندان برای محافظت و بازسازی نواحی فرسوده است.
• روکش یا ونیرها: برای از بین رفتن شدید مینای دندان، روکش یا ونیرها می توانند ظاهر و عملکرد دندان های آسیب دیده را بازیابی کنند.

چه زمانی باید به دندانپزشک یا متخصص مراجعه کرد؟

اگر متوجه علائم فرسایش دندان ناشی از رفلاکس اسید شدید، مراجعه به دندانپزشک ضروری است. علائم رفلاکس اسید روی دندان ها، مانند حساسیت مداوم یا ساییدگی قابل مشاهده مینای دندان هستند. علاوه بر این، اگر مشکوک به رفلاکس اسید هستید، برای رسیدگی به بیماری زمینه ای به متخصص گوارش مراجعه کنید.

نکات مهم

• از مسواک زدن بلافاصله پس از رفلاکس اسید خودداری کنید.
• خمیر دندان تقویت کننده مینای دندان را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
• آب کافی بنوشید و فوراً دهان خود را با آب بشویید.
• در صورت مشاهده علائم فرسایش دندان ناشی از رفلاکس اسید، به دندانپزشک مراجعه کنید.

سؤالات متداول درباره مشکلات دندان ناشی از رفلاکس اسید معده

چگونه می توانم دندان هایم را از رفلاکس اسید نجات دهم؟

می توانید پس از رفلاکس، دهان خود را با آب بشویید و از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید. از غذاها و نوشیدنی های اسیدی خودداری کنید. معاینات منظم دندانپزشکی توصیه می شوند.

چه خمیر دندانی برای رفلاکس اسید مناسب است؟

خمیر دندانی را انتخاب کنید که برای دندان های حساس یا تقویت مینای دندان فرموله شده باشد، مانند خمیر دندان های حاوی فلوراید یا مواد معدنی کننده تخصصی.

اگر رفلاکس اسید دارم، آیا باید مسواک بزنم؟

حداقل 30 دقیقه پس از رفلاکس صبر کنید و سپس مسواک بزنید. این کار به مینای دندان اجازه می دهد تا از محیط اسیدی بهبود یابد و خطر فرسایش بیشتر را کاهش می دهد.