ارتباط بین عفونت دهان و آرتریت روماتوئید

برای حفظ سلامت دندان ها و لثه های خود برای یک عمر، مهم است که هر روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. اما چیزی که ممکن است اغلب به آن توجه نکنید این است که سلامت دهان و دندان واقعاً چقدر برای سلامت کلی شما ضروری است. به هر حال، دهان به بقیه بدن متصل است و عفونت های دهان می توانند در سایر نقاط بدن مشکل ایجاد کنند.

یک مورد خوب مطالعه ای است که به تازگی در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است. این مطالعه اگرچه کوچک است، اما برخی از قانع کننده ترین شواهد را برای ارتباط مستقیم بین بیماری لثه یا پریودنتال و آرتریت روماتوئید که بیشتر در دست ها، مچ دست و زانو بروز می یابد، ارائه می دهد. اگر در مطالعات بزرگ تر بعدی تأیید شود، این یافته حاکی از این است که یکی از راه های مقابله با عودهای دردناک آرتریت برای افراد مبتلا به هر دو بیماری، پیشگیری از آنها با رعایت بهداشت دهان و دندان و کنترل بیماری پریودنتال است.

آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید (RA) باعث التهاب سیستمیک می شود که مفاصل، پوست، اندام های داخلی و سیستم عروقی را تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این، تحقیقات اخیر نشان می دهند که این بیماری خود ایمنی حتی می تواند دندان ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. هنگامی که فردی به یک بیماری خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید مبتلا می شود، بدن به اشتباه به خود حمله می کند و حتی زمانی که هیچ مهاجم یا آسیب خارجی وجود نداشته باشد، التهاب رخ می دهد.

چه چیزی باعث التهاب می شود؟

التهاب شدید یکی از علائم RA و بیماری پریودنتال (یعنی بیماری لثه) است. این التهاب زمانی رخ می دهد که گلبول های سفید خون مواد شیمیایی آزاد می کنند تا از بدن در برابر مهاجمان خارجی (به عنوان مثال، ویروس ها یا باکتری ها) محافظت کنند یا به روند بهبودی پس از آسیب کمک کنند. این آزاد شدن شیمیایی منجر به افزایش جریان خون در ناحیه آسیب دیده می شود. همین خون اضافی است که باعث التهاب می شود.

ارتباط بین آرتریت روماتوئید و سلامت دهان

ارتباط بین آرتریت روماتوئید و سلامت دهان

افرادی که از RA رنج می برند در معرض خطر ابتلا به بیماری لثه هستند. بنابراین، نادیده گرفتن علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید می تواند منجر به ایجاد شرایط جدی دهان شود.

• شرایط احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• ژنژیویت – این اولین مرحله از بیماری لثه است. علائم شامل لثه های متورم و حساس هستند.
• پریودنتیت خفیف – این مرحله دوم بیماری لثه است. علائم شامل لثه های متورم و حساس هستند که هنگام مسواک زدن و یا نخ دندان کشیدن خونریزی می کنند.
• پریودنتیت متوسط – هنگامی که بیماری لثه پیشرفت می کند تا به این مرحله می رسد، باکتری ها آزادانه وارد جریان خون می شوند و فشار غیر ضروری به سیستم ایمنی وارد می کنند.
• پریودنتیت پیشرفته – این مرحله نهایی بیماری لثه است. در این مرحله دندان ها سیستم حمایتی خود را از دست می دهند که باعث لق شدن یا افتادن آنها می شود.
• عفونت های قارچی دهان – مانند کاندیدیازیس دهان (به عنوان مثال، برفک، عفونت قارچی).
• سندرم شوگرن Sjögren’s Syndrome – این بیماری باعث التهاب غدد بزاقی می شود که منجر به خشکی دهان می شود. از آنجا که بزاق مسئول خنثی کردن اسید و شستن باکتری ها است، زمانی که مقدار کافی از آن وجود نداشته باشد، احتمال ایجاد بیماری های پریودنتال و حفره ها بیشتر است.

یک باکتری مرتبط با بیماری لثه ممکن است با RA مرتبط باشد.

یک مطالعه در سال 2016 که توسط جان هاپکینز Johns Hopkins انجام شد نشان داد که در تقریباً نیمی از 196 شرکت کننده در مطالعه مبتلا به آرتریت روماتوئید، نتیجه برای A. actinomycetemcomitans مثبت بود. در حالی که تنها در 11 درصد از شرکت کنندگانی که RA نداشتند، آزمایش این باکتری مثبت بود. این یافته روشنگر است زیرا A. actinomycetemcomitans یک باکتری است که اغلب در افرادی که بیماری پریودنتال دارند وجود دارد.

چه ارتباطی بین آرتریت روماتوئید و باکتری های دهانی وجود دارد؟

چه ارتباطی بین آرتریت روماتوئید و باکتری های دهانی وجود دارد؟

برای سال های متمادی، پیشنهاداتی وجود داشته اند که باکتری های دهانی که باعث بیماری پریودنتال می شوند ممکن است در ایجاد آرتریت روماتوئید نقش داشته باشند. به عنوان مثال، مطالعات گذشته نشان داده اند که بیماری پریودنتال حتی بیشتر در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید رخ می دهد. افراد مبتلا به هر دو بیماری همچنین معمولاً علائم آرتریت شدیدتری دارند که می توانند سرسختانه تر در برابر درمان مقاومت کنند.

چیزی که وجود ندارد مکانیسم های زمینه ای دقیق برای تأیید ارتباط بین این دو  است. برای کمک به ارتباط این نقاط، یک تیم تحقیقاتی، شامل دانا اورنج، دانشگاه راکفلر، نیویورک، نیویورک، و ویلیام رابینسون، دانشگاه استنفورد، استنفورد، کالیفرنیا، تصمیم گرفتند از نزدیک این موضوع را بررسی کنند.

آنها ابتدا به خون نگاه کردند، نه به طور مستقیم به مفصل آرتروز یا پریودنشیوم ملتهب، بافت هایی که دندان را در جای خود نگه می دارند. آنها به این موضوع علاقه داشتند که آیا تغییرات آشکار در خون افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با شروع یک عود دردناک دیگر در یک یا چند مفاصل آنها مرتبط است یا خیر.

یکی از این تغییرات احتمالی شامل پروتئین هایی است که دارای یک اصلاح شیمیایی خاص هستند که اسید آمینه سیترولین را روی سطح آنها قرار می دهد. این پروتئین های مشخص شده با سیترولین در بسیاری از قسمت های بدن انسان از جمله مفاصل یافت می شوند. جالب است که آنها روی باکتری ها از جمله باکتری های دهان نیز وجود دارند.

به دلیل این ارتباط باکتریایی، محققان در خون به دنبال مجموعه خاصی از آنتی بادی ها به نام ACPA بودند که مخفف آنتی بادی های پروتئینی ضد سیترولینه است. آنها پروتئین های سیترولین دار را که برای بدن خارجی هستند تشخیص می دهند و آنها را برای حمله علامت گذاری می کنند. اما این حمله همیشه هدفمند نیست و مطالعات نشان داده اند که وجود ACPA در مفاصل افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با افزایش فعالیت بیماری و عود مکرر آرتریت مرتبط است. بیماری پریودنتال نیز بویژه در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید شایع است که دارای سطوح بالای غیرطبیعی ACPA در گردش هستند.

در مطالعه جدید، محققان پنج زن مبتلا به آرتریت روماتوئید را به مدت یک تا چهار سال دنبال کردند. دو نفر از آنها بیماری پریودنتال شدید داشتند و سه نفر دیگر بیماری پریودنتال نداشتند. هر هفته، داوطلبان مطالعه نمونه خون کوچکی را در اختیار محققان قرار دادند تا تغییرات در سطح RNA، ماده ژنتیکی که پروتئین ها را کد گذار یمی کند، مطالعه کنند. آنها همچنین تغییرات در سلول های ایمنی خاص، همراه با هرگونه تغییر در دارو، مراقبت از دندان، یا علائم آرتریت را مورد مطالعه قرار دادند. برای اطلاعات بیشتر، آنها همچنین نمونه های خون و مایع مفصلی 67 فرد دیگر مبتلا به آرتریت و سایر افراد، از جمله افرادی که لثه های سالم یا بیماری پریودنتال خفیف، متوسط ​​یا شدید داشتند، بررسی کردند. به طور کلی، شواهد نشان می دهند که افراد مبتلا به بیماری پریودنتال شدیدتر، هجوم مکرر باکتری های دهانی به خون خود را حتی زمانی که اخیراً یک فرایند دندانپزشکی انجام نداده اند، تجربه کرده اند. این یافته ها حاکی از آن است که وقتی لثه های ملتهب آسیب می بینند و “از سطح آنها نفوذ صورت می گیرد”، باکتری های موجود در دهان می توانند وارد جریان خون شوند. محققان همچنین دریافتند که این مهاجمان دهانی حاوی پروتئین های سیترولینه زیادی هستند. هنگامی که آنها وارد جریان خون شدند، سلول های ایمنی التهابی آنها را شناسایی کردند و ACPA را آزاد کردند. محققان در آزمایشگاه نشان دادند که این آنتی بادی ها با همان باکتری های دهانی ارتباط دارند که در خون افراد مبتلا به بیماری پریودنتال و آرتریت روماتوئید شناسایی شده اند. در واقع، افراد مبتلا به هر دو بیماری دارای طیف گسترده ای از ACPA های ژنتیکی متمایز بودند، همانطور که انتظار می رود اگر سیستم ایمنی آنها در طول زمان به طور مکرر با باکتری های دهان به چالش کشیده شود.

ایده کلی این است که این آنتی بادی ها سیستم ایمنی را برای حمله به باکتری های دهانی آماده می کنند. اما پس از شروع، حمله به اشتباه گسترش می یابد و پروتئین های سیترولین دار در مفاصل را هدف قرار می دهد. این باعث عود در مفصل و التهاب، سفتی و آسیب مفصل می شود.

در حالی که برای تکمیل جزئیات مولکولی به مطالعه بیشتری نیاز است، این کشف احتمال دلگرم کننده ای را ایجاد می کند. مراقبت از دندان ها و بیماری پریودنتال فقط یک ایده عاقلانه برای حفظ سلامت دهان و دندان در طول زندگی نیست. برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، ممکن است به مدیریت و شاید حتی جلوگیری از عود دردناک در یک یا چند مفاصل آسیب دیده کمک کند.

علائم آرتریت روماتوئید می تواند مراقبت از دندان ها را چالش برانگیز کنند

علائم آرتریت روماتوئید می تواند مراقبت از دندان ها را چالش برانگیز کتند

متأسفانه، به دلیل التهاب سیستمیک مرتبط با آرتریت روماتوئید، افراد مبتلا به RA در حال حاضر در معرض خطر ابتلا به بیماری پریودنتال هستند. علاوه بر این، درد در شانه ها، آرنج، مفصل فکی – گیجگاهی و دست ها می تواند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را دشوار کند. با این حال، اجازه دادن به بدن برای ایجاد محدودیت در توانایی فرد برای حفظ سلامت دهان می تواند التهاب را افزایش دهد، به رشد حفره کمک کند و در نهایت منجر به از دست دادن دندان شود. بنابراین، یافتن راهی برای رعایت بهداشت خوب دندان ضروری است.

رعایت بهداشت دهان و دندان با وجود ابتلا به آرتریت روماتوئید

اگر به آرتریت روماتوئید مبتلا هستید، به طور خودکار محکوم به از دست دادن زود هنگام دندان نیستید. در حالی که ممکن است رعایت بهداشت دهان و دندان کمی چالش برانگیزتر باشد، اما راه هایی برای آسان تر کردن این کارها وجود دارند.

نیازی به گفتن نیست که مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه ضروری است. شما باید دو بار در روز در فواصل دو دقیقه ای با استفاده از یک مسواک نرم مسواک بزنید. حداقل یک بار در روز نخ دندان بکشید. اگر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به دلیل درد در فک یا بازوی شما مشکل است، سعی کنید از مسواک برقی و واتر فلاسر استفاده کنید.

از آنجا که شما در معرض خطر ابتلا به بیماری پریودنتال قرار دارید، برنامه ریزی برای پاکسازی اضافی سالانه را در نظر بگیرید. پاکسازی هر سه یا چهار ماه یک بار ایده آل است (بر خلاف هر شش ماه). یک مطالعه نشان می دهد که شرکت کنندگانی که همزمان تحت درمان RA و بیماری پریودنتال قرار می گیرند، نسبت به شرکت کنندگانی که تحت درمان بیماری لثه قرار نگرفته بودند، بهبود بیشتری در علائم آرتریت روماتوئید خود داشتند. بنابراین، جلوگیری از شروع بیماری پریودنتال از طریق تمیز کردن مکرر ممکن است برای جلوگیری از عود مشکلات دیگر مفید باشد.

ما به سلامت کلی شما اهمیت می دهیم، به همین دلیل است که دندانپزشکی جامع را انجام می دهیم. ما به بیماران خود راه حل هایی را برای مشکلات دندانی آنها پیشنهاد می کنیم که مؤثر بوده و هیچ آسیبی ندارند.