مشکلات اورژانسی احتمالی با کشیدن دندان در افراد دیابتی

حدود 75% از افرادی که مبتلا به دیابت هستند مراقب سطح گلوکز خون نیستند و اینگونه تلقی می شود که کنترل گلیسمیک ضعیفی دارند. ریسک فاکتورهای متعددی می توانند باعث شوند یک فرایند ساده دندانی به یک فرایند خطرناک تر تبدیل شود. دندانپزشک شما بایستی از خطرات کاملاً آگاه باشد و نیز برای امنیت حرفه ای و مؤثر بیمار داخل مطب خود اصول لازم را رعایت نماید.

مدیریت کشیدن دندان اورژانسی در بیماران مبتلا به دیابت روی صندلی دندانپزشکی مستلزم مشخص نمودن سطح درست و مناسب قند خونی است که بیمار باید قبل از کشیدن دندان داشته باشد و نیز در پیش گرفتن رویکردی سیستمیک و کلی برای مدیریت مراقبت از بیمار به بی خطرترین روش ممکن می باشد. بنابراین، برای کشیدن دندان در یک بیمار دیابتی با سطح مناسب قند خون چکار باید کرد؟

بر اساس تحقیقات انجام شده، اکسید نیتریک کمتری در بدن ترشح می شود که منجر به گردش خون ضعیف و کاهش مقدار لخته شدن آن می شود، بنابراین حفره دندان تمایلی به بهبودی ندارد. افراد مبتلا به دیابتی که میزان قند خون آنها تحت کنترل نیست بیشتر در معرض خطر عفونت می باشند. البته هیچ پروتکل قطعی در بین دندانپزشکان در مورد کشیدن دندان افراد مبتلا به دیابت و اطلاعات قابل اعتمادی در مورد سطح مناسب قند خون برای مراقبت های دندانی وجود ندارد، که باعث می شود بیماران در معرض مشکلات سلامتی و پزشکان در برابر مشکلات پیش بینی نشده و تعریف نشده قرار بگیرند.

کشیدن دندان در افراد دیابتی

سطح قند خون

عفونت موجب بالا رفتن سطح قند خون می شود، که به نوبه خود می تواند باعث ایجاد فشار روی بدن شود، زیرا سعی می کند سلول های عفونی را از بین ببرد. کورتیزول و گلیکوژن در حین فشاری که ذکر شد ترشح می شوند، که پس از آن باعث ترشح شدن مقدار بیشتری گلوکز درون جریان خون در سراسر کبد می شود. بنابراین، سطح آن بالا می رود و بهبود با شکست مواجه می شود.

کم آبی بدن در بیماران دیابتی شایع است و باعث کاهش بزاق دهان می شود که با کاندیدیازیس داخل دهان مقابله می کند. کاهش بزاق تعادل pH دهان را مختل کرده و خطر ابتلا به کاندیدیازیس را افزایش می دهد. عفونت در این بیماران می تواند بدتر باشد و در صورت گسترش عفونت، برای عوارض و حتی بستری شدن در بیمارستان ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشد.

ارتباط بین بالا رفتن قند خون و عفونت

افراد مبتلا به دیابت در همه جنبه های مطالعه بیشتر از افراد دیگری که نقص سیستم ایمنی نداشتند با عوارض و مشکلات مواجه بودند. احتمال پوسیدگی دندان، عفونت های مختلف باکتریایی و قارچی، و نیز از دست دادن کلی دندان ها از طریق کاهش طول عمر دندان ها به طور کلی، حتی با انجام درمان ریشه در آنها بیشتر است.

بیماری پریودنتال، زروستومیا، و استرپتوکوک موتانس در این بیماران متفاوت بودند. در صورتی که این بیماران دیابتی مسن باشند، بنابراین استئونکروز استخوان فک نیز در آنها بیشتر خواهد بود.

استفاده از PRGF، فاکتور رشد غنی از پلاسما، در محل دندان های کشیده شده در بیماران مبتلا به دیابت، با تسریع بستن حفره دندان و افزایش رشد بافت، روند بهبود را افزایش می دهد.

کشیدن دندان در افراد دیابتی

تکان خوردن دندان و تحلیل استخوان

بافت های نرم و سختی که دندان ها را به فک متصل می کنند به دلیل فقدان جریان خون در نتیجه افزایش سطح قند خون تخریب می شوند. گردش خون ضعیف باعث بروز استاز در بافت های پریودنتال می شود. بافتی که اکسیژن کافی ندارد در آن استئوکلاست ها شکل می گیرند. پس از آن، استخوان فک جذب بدن خواهد شد، و دندان ها لق خواهند شد و می افتند.

علل تأخیر در بهبود حفره دندان پس از کشیدن آن

سطوح ناکافی انسولین روند بهبود را به تأخیر می اندازد، و باعث می شود زمان بیشتری برای قارچ ها و باکتری ها وجود داشته باشد تا یک مکان گرم و مرطوب برای پنهان شدن درون حفره دندان پیدا کنند. این بیماران با سرکوب سیستم ایمنی بدن مواجه هستند. افزایش سطح انسولین باعث کاهش اکسید نیتریک می شود، که به طور مستقیم موجب باریک شدن رگ های خونی می شود.

متأسفانه بیماران دیابتی به دلیل باریکی این رگ ها و آهستگی روند بهبود بد نام نیستند. در طی کتواکسیدوز، که عموماً در این بیماران اتفاق می افتد، خون اسیدی می شود و برای بهبود و مبارزه با مهاجمان مناسب نیست.

کشیدن دندان در افراد دیابتی

اصول درمان برای بیماران مبتلا به دیابت

در صورتی که بیمار به صورت شفاهی و یا کتبی اعلام کند که دیابتی است، مطمئن ترین راه این است که همیشه او در معرض نقص سیستم ایمنی تلقی کنید. درمان با آنتی بیوتیک باید زودتر از موعد و قبل از هر گونه اقدامی آغاز شود و به هر قیمتی باید از افت قند خون جلوگیری شود. مطمئن شوید که بیمار شما به اندازه کافی با شما راحت است که به شما بگوید چه احساسی دارد و آنچه نیاز دارد را از شما درخواست کند.

مدیریت کشیدن دندان تحت بی حسی موضعی

بی حسی موضعی و جلسات درمان صبح زود می توانند سطح استرس فرد را کاهش دهند، بنابراین خطر بالا رفتن دامنه سطح قند خون را، حتی اگر مقداری اندک، کاهش می دهند. بیمار می تواند دستگاه اندازه گیری قند خون را برای استفاده قبل از هر فرایندی همراه داشته باشد، و برای امنیت بیشتر، ارقام نشان داده شده می توانند ثبت شوند.

حداکثر سطح گلوکز خون که برای کشیدن دندان بی خطر است، 180 میلی گرم در دسی لیتر می باشد. میزان گلوکز خون بالاتر از این عدد برای دندانپزشک شما یک قمار است و ممکن است منجر به بروز شرایط اورژانسی شود. بهتر است به جای تأسف خوردن از خطر به دور بود.