ترمیم و احیای مینای دندان

پرسشی که همواره از دندانپزشک ها پرسیده می شود این است که آیا می توان کاری کرد که آسیب به دندان ها معکوس شود. آیا ساختار دندان می تواند مانند استخوان شکسته یا دیگر بافت ها، مانند کبد، خود را ترمیم کند؟ برای درک پاسخ، اجازه دهید ابتدا راجع به تفاوت های اساسی بین استخوان، بافت های اندامی، و مینای دندان صحبت کنیم. استخوان و بافت های اندام دارای عروق هستند. آنها خون مورد نیاز خود را از پیوندهای عصبی دریافت می کنند. مینای دندان فاقد عروق است و هیچ عصبی وجود ندارد تا آن را از درون تغذیه کند.

ترمیم و احیای مینای دندان

مینای دندان چیست؟

مینای دندان سخت ترین ساختار بدن انسان است. از آنجا که مینای دندان شفاف است، از داخل آن می توان نور را دید. مینای دندان بیرونی ترین، سخت ترین و با دوام ترین سطح دندان است که از عاج آن محافظت می کند. مهمترین بخش دندان، عاج دندان است که مسئول رنگ بخشیدن به دندان (سفید، شیری، خاکستری، یا زرد) است. گاهی اوقات چای، قهوه، نوشابه، شراب قرمز، آبمیوه ها، و سیگار روی مینای دندان ها لک ایجاد می کنند. مراجعه منظم به دندانپزشک برای جرمگیری و پولیش کردن تخصصی دندان ها می تواند به زدودن لکه های اکثر قسمت های سطح دندان کمک کند و باعث شود دندان ها سلامت خود را حفظ کنند.

مینای دندان چه می کند؟

مینای دندان از دندان در برابر استفاده های روزانه از قبیل جویدن، گاز زدن، ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر محافظت می کند. هر چند مینای دندان یکی از سخت ترین لایه های محافظ دندان است، به راحتی می تواند لب پر شود یا ترک بخورد. علاوه بر این، مینای دندان از آن در برابر دماها و مواد شیمیایی دردناک محافظت می کند. بر خلاف استخوان شکسته که توسط بدن ترمیم می شود، به محض لب پر یا شکسته شدن مینای دندان، این آسیب برای همیشه وارد شده است. از آنجا که مینای دندان هیچ سلول زنده ای ندارد، بدن نمی تواند مینای لب پر شده یا ترک خورده دندان را ترمیم کند. عاج دندان حالت الاستیک تری (کشسان و انعطاف پذیر) دارد. این بخش دندان دارای پالپ است که حاوی عروق خونی و پایانه های عصبی می باشد. عاج دندان در برابر سطح شکننده مینای دندان انعطاف پذیری بیشتری دارد.

ترمیم و احیای مینای دندان

چه چیزی موجب تخریب مینای دندان می شود؟

ساییدگی مینای دندان زمانی اتفاق می افتد که اسید موجب خورده شدن مینای دندان شود. رژیم غذایی نقش مهمی در تخریب مینای دندان ایفا می کند. این ساییدگی به دلیل مشکلات زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد:

• استفاده مداوم از نوشیدنی های فاقد الکل (حجم زیادی اسید فسفوریک و اسید سیتریک)
• آبمیوه ها (برخی اسیدهای موجود در آبمیوه ها ساینده تر از اسید باطری هستند)
• خشکی دهان یا کاهش ترشح بزاق دهان (زروستومیا)
• رژیم غذایی مملو از قند و نشاسته
• بیماری رفلاکس اسید معده
• مشکلات معده و روده
• داروها (آسپرین و آنتی هیستامین ها)
• عوامل ژنتیکی (شرایطی که ارثی هستند)
• عوامل محیطی (اصطحکاک، فشار، و فرسایش و پوسیدگی)

با افزایش مصرف نوشیدنی های انرژی زا، و چای شیرین، شاهد پوسیدگی حجم زیادی از ساختار دندان ها خواهیم بود. گاهی اوقات، آسیب آنقدر شدید است که فرد باید تحت درمان های گسترده و پر هزینه دندانی قرار گیرد، و در موارد حاد ممکن است خطر از دست دادن دندان او را تهدید کند. بهداشت دهان و دندان برای حفظ سلامت مینای دندان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کشیدن نخ دندان و مسواک زدن روزانه و فلوراید تراپی به طور منظم می توانند در برابر عادات غذایی مضر از دندان ها محافظت کنند.

ترمیم و احیای مینای دندان

در صورتی که پوسیدگی مینای دندان آغاز شود، آیا بدون پر کردن دندان می توان آن را متوقف کرد؟

تا جایی که به آسیب ناشی از پوسیدگی دندان ها مربوط می شود، هنوز راهی قابل پیش بینی برای توقف پوسیدگی مینای دندان پس از آغاز آن پیدا نشده است، مگر آنکه به صورت فیزیکی آن را بتراشیم. این کار نیز به معنای پر کردن دندان است. در صورتی که پوسیدگی هنوز به عاج دندان نرسیده باشد، این امکان وجود دارد که با مراقبت های خوب خانگی، کاهش مصرف قند، و با استفاده از ژل های فلورایده با غلظت بالا پوسیدگی دندان ها متوقف شود. مناطق دی کلسیفیه شده در نتیجه پوسیدگی روی دندان های، در قسمت های اطراف خط لثه را می توان مجدداً معدنی کرد.

در صورتی که دندان ترک داشته باشد، می توان به آن استحکام بخشید تا به روکش دندان نیاز نداشت؟

دندان ترک خورده مانند استخوان یا دیگر بافت ها نمی تواند به روش طبیعی خود را بهبود بخشد. حتی با تکنیک های چسبنده مدرن نیز هیچ محصولی وجود ندارد که بتواند دندان را به طور دائمی به یکدیگر بچسباند. به مرور زمان، با عملکرد جویدن طبیعی، اندازه و عمق این ترک ها افزایش خواهد یافت. با ساییده شدن ساختار دندان ها، این بخش ها برای همیشه از بین رفته اند. هیچ خمیر دندان یا ژلی نمی تواند باعث رشد مجدد مینای دندان ها شود. در این وضعیت، تنها راهی که شکل ساییده شده و استحکام از دست رفته دندان را به آن باز می گرداند فرایندهای ترمیمی است.

از آنجا که مینای دندان در برابر دمینرالیزیشن آسیب پذیر است، پیشگیری از پوسیدگی دندان بهترین راه برای حفظ سلامت دندان ها است. یک رژیم غذایی سالم، کاهش مصرف مواد قندی، و بهداشت روزانه خوب دهان بهترین راه برای محافظت از مینای دندان در برابر از دست رفتن آن در دراز مدت است. برای نوشیدنی های اسیدی از نی استفاده کنید. نی نوشیدنی را به عقب دهان منتقل می کند و مانع رسیدن آن به دندان ها می شود. اگر خشکی دهان دارید یا ترشح بزاق دهان شما اندک است، در طول روز آب بیشتری بنوشید.